Bolum 25
Heyatda en çetin şeylerden biri sevdiyin bir insanın itkisidir. O qeder deyer verirsen ki, toxunmağa ,öpmeye qıya bilmirsen. Amma ecel adlı biri gelib heç "uf" da elemeden qıya bilmediyin insanı senden ayıraraq aparır. Sene qalan ise bir heçlik olur. Ona göre de zamanın mehdud olduğu heqiqetini esla unutma! Edeceyin her şeyi bu gün et ve sabaha heç ne saxlama. Çünki bilmirsen ,sabah olacaq,ya yox...
Selim bir gün önceden bütün her şeyin planını qurmuşdu. Aylinin ad günüsünde Aylinin isteyerek, heqiqi evli kimi gelinlik geyinmeyini isteyirdi. Her şeyi ona unutdurub xoşbext olmağını,bu xoşbext günlerin dadını çıxarmağını isteyirdi. Her şeyi inceliyine qeder,xırda detalına qeder düşünmüşdü Selim. Seher Aylin oyanmamış ona xırda notlarla kiçik sürpriz hazırlamışdı. Sonra da sadece Aylinle olacağı bir mekan teşkil edib içini bezetmişdi. Heyecanlı idi. Aylinin sevinci onun da sevinci idi. Bilirdi ki,Aylin sürprizi sevecek. Onun üçün her şeyi ideal etmeye çalışmışdı.Yolda gelerken Ayline zeng ederek önce onu sevdiyini demek isteyirdi,daha sonra ise onu da götürüb seçdiyi yere getmek.Ona ne qeder sevdiyini dese de, bu Selime az gelirdi.Aylinden bir saniye uzaq qalmaq istemirdi. Sevincle Ayline zeng etse de,zengleri cavabsız qaldı.İlk önce telaşlanmağa başlasa da,sonra hele de oyanmadığını düşündü. Yeniden zeng etdi. Eve hele getmeyib Aylinin oyanmağını gözlemek isteyirdi. Amma özünün de derk etmediyi nese pis hiss gelirdi üreyine. Ona göre de özünü celd eve çatdırdı. Maşından enerken bayır qapının açıq olması heyecanına heyecan qatmağa başladı. Telesik maşından düşüb qapısını da bağlamadan qaçaraq eve daxil oldu. Aylini sesleyerek salona daxil olarken gördüyü menzere qarşısında ayaqları taqteden düşdü,dili tutuldu. Gözlerine inana bilmirdi. Aylin eyninde gelinlikle qan içinde yerde uzanırdı. Donuq baxışlarla Ayline yaxınlaşıb başını qucağına qoydu. O an ne baş verdiyini anladı sanki ve qışqırmağa başladı.
-Aylin!!! Aylin!!!Oyan!!!-gözündeki yaşları serbest
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç