yatmışdı. Birden gece nese olmasından qorxurdu. Nese olsa, derhal Aylinin yanında olmaq isteyirdi. Başını arxaya yaslayıb uzanmışdı. Birden Aylinin evden çıxaraq telesik addımlarla getdiyini gördü. Selim celd maşından düşerek Aylini sesleyib onun arxasınca qaçdı.
-Selim, - Aylin sevinerek Selime sarıldı.
-Aylin, sen hara gedirdin?-dedi teeccüble.
-Evimize... Sen yox idin deye qalmaq istemedim.
Selim artıq, doğrudan da, qorxmağa başlayırdı.
-Men gelmişem,Aylin. Gel, içeri keçek, - deyib Aylinin elinden tutaraq içeri aparıb yerine uzadaraq yanında uzandı. Aylinin saçlarını sığallayaraq onun qollarında sakitce yuxuya dalmağına sebeb oldu . Amma Selim bütün gece yata bilmeyib vaxtını düşünmeye serf etmişdi. Hekimin ona dediklerini etmek istemese de, deyesen, artıq mecbur idi.
Bezen yaxşı bir şey etmek istesek de, etdiyimiz o yaxşı pisliye doğru deyişir. Etdiyimizin yaxşı olduğunu ise heç kime izah ede bilmirik. Çünki bezen insanlar sadece ön yarğı ile davranar. Heqiqeti görmek bele istemezler. Heqiqet ise, eslinde, her zaman görünür. Her zaman üzde olur. Sadece kor qelbli insanlar o heqiqetleri görmezler. Hetta görmek istemezler.Çünki şirin yalanlarla yaşamaq insanlar üçün daha asandır. Heqiqet axı acıdır. Ve insanın canını acıdır. Yalan ise gözel yuxu kimi insanı mest edir.

Seher idi. Selim oturub Aylin xestexanadan çıxmadan önce hekimin dediyini düşünürdü.
-Aylin xanımın veziyyeti yaxşı deyil. Uşağını düşürmeyi psixologiyasının pozulmağına sebeb olub. Hetta bu şizofreniyaya qeder gedib çıxa biler. Mütleq xestexanaya yerleşdirilmelidir. Uzun müddetli müalice alması vacibdir.
Aylini bele görende Aylinin valideynleri de Selime bunun Aylinin yaxşılığı üçün vacib olduğunu izah etmeye çalışırdılar. Selim ise qetiyyen bununla razılaşmaq istemirdi. Çünki hekim önce sadece psixoloji desteye ehtiyacı var dese de, daha sonra Aylinin sırf ruhi xesteler üçün olan xestexanada qalmasının vacibliyini ireli sürmüşdü.
-Aylin menden ayrı orda nece qalacaq? Tekbaşına onun

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 17 >>