baxışını hiss edib:
-Nese olub, Aylin?-dedi nevazişle.
-Radionu açım?- demesi ile Selimin üzü gülümsedi.Aylinde uşaq saflığı var idi.Selime Aylini sevdiren de ele bu uşaqlığı, mesumluğu, saflığı idi.Ayline heyranlıqla baxdı.Aylinin ondan cavab gözlediyini görüb: "elbette",-dedi ve üzünü yana çevirib celd gözünden axan yaşı sildi. Aylin radionu açdı.
"Deniz" mahnısını eşidecek uşaq kimi sevindi. Selim özünü gücle saxlayırdı. Üreyi partlayırdı. Ezab çekirdi. Aylin uşaq kimi idi. Saf idi.Heç kimi incitmezdi. Onun başına niye geldi axı bu? Bir terefden de mahnı Selimi daha da kövreltmişdi. Keçen günlerin birinde ikisi bu mahnını dinlemiş,hetta birlikde zümzüme de etmişdiler. İndi bu mahnını eşidende üreyinde bir ağrı hiss etdi. Son anda Aylini aparmaqdan imtina etmek isteyerek maşını saxladı. Aylinin çaşqın nezerleri altında başını sükana diredi,bir müddet bele qaldıqdan sonra yeniden maşını işe saldı. Eseble maşını sürerek birbaşa xestexanaya getirdi Aylini. Aylin xestexananı görüb qorxaraq Selime baxdı.
-Selim, meni bura niye getirmisen?- dedi. Selim onun sualını cavabsız qoyaraq maşından enib Aylinin qapısını açıb düşmeyini gözledi. Aylin ise çaşqınlıqla Selime baxırdı.
-Aylin,en aşağı,gedek,-dedi ve üzünü başqa semte dönderdi,-Aylin, yaxşı olacaqsan. Söz verirem,-dedi. Üzünü Ayline tutaraq Aylinin üzünü ovuclarına aldı.
-Bura delixanadır, - deyib üzünü Selimin elinden çekdi,-Meni bura niye getirmisen? Men ki deli deyilem.
-Aylin,bir az müalice aldıqdan sonra seni eve getirecem.
-Meni istemirsen daha,men bunu bilirdim,-deyerek gözlerinden axan yaşı esebi şekilde elinin tersi ile silib maşından düşüb iti addımlarla Selimin yanından keçdi. Selim özüne gelib Aylinin arxasınca qaçaraq qolundan yapışıb,-Aylin,-dedi. Aylin eseble qolunu Selimin elinden xilas edib üzüne baxdı.
-Ne deyeceksen mene? He? Demedinmi sözünü?- sakit,amma bir o qeder de qezeble dediyi sözün ardından esebi baxışlarını Selime hediyye etdikden sonra xestexananın qapısı ağzında dayandı.

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 >>