hele de axtarır...Netice nedir? Heç ne. Elimden heç ne gelmemesi ise meni lap deli edir.
-Saradan heç şübhe etmirsen?-Samir ehtiyatla soruşdu.
-Yox. Yox,Samir. Sara bele bir şey etmez. Bunu edecek adam deyil.
-Aylinle axı başqa kimin problemi ola biler ki?
-Bilmirem. Hekimler deyir ki, bir iki ay önce Aylinin xestelerinden biri heyatını itirib. Ondan sonra ölen qadının eri Ayline hücum çekib.. Hekimlerin kömeyi ile kişini aralayıblar,-sonra doluxsundu, - heç bu olanlardan da xeberim olmayıb. Çünki men onunla maraqlanmamışam. Belke, odur ele. İntiqam almaq isteyir.
-Yaxında anlaşılar. Narahat olma,-dedise de,Sara olduğuna emin idi. Sara her şey ede bilerdi. Sadece Selim onunla ayrılsa bele, ona toz qondura bilmirdi.

***

Aylin oturub qarnını sığallayraq gülümseyirdi. Sanki her şey yuxu imiş kimi hiss edirdi. Baş verenler ruhunda ağır yaralar açmışdı ve o baş verenleri qebul etmirdi. Belke de,etmek istemirdi.
-Körpem, sen yaxşı olacaqsan. Her bir şey geride qaldı. Bir az burda qalıb evimize gedeceyik.Anan seni çox isteyir,- deyib gülümseyerek layla oxumağa başlayanda Nigar aniden içeri girdi. Aylin donuq baxışlarla Nigara baxmağa başlasa da, halını heç pozmadı.
-Nigar, göresen qızdır, oğlan? Mene ele gelir ki, qızdır. Selim isteyirdi, qız olsun. Deniz qoyacağıq adını. O, ele deyirdi, - deyib gülümseyerek Nigara baxdı. Gözlerindeki mesum parıltı, günahsız baxışları Nigarın üreyini incidirdi.
-Aylin! Sen yaxşısan?! - deyib Aylinin yanına gelib dizi üste çökerek Aylinin ellerini ellerine götürüb gözlerine baxdı.
-He, Nigar.. Yaxşıyam. Niye bele baxırsan ki mene?
-Aylin! Sen qarnını niye sığallayırsan?
-Körpem var orda, - deyib gülümseyerek yene qarnını sığallamağa başladı.
-Aylin... O, yoxdur orda,-gözünden yaş axdı Nigarın. Refiqesinin bu halını görmek onun üçün esl işgence idi.Heç vaxt Aylini bele çaresiz görmemişdi. En son görüşdüklerinde nece de sevincli idi. Selimin onu sevdiyini bilende dünya onun olmuşdu. Amma indi o dünya başına

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 17 >>