yıxılmışdı.
-Yox. O, burdadır. Men onu hiss ede bilirem.
-Aylin. Bele etme. Yene hamile qalarsan.
-Çıx burdan. Sen meni de, körpemi de istemirsen. Çıx burdan,-deyib elini Nigarın elinden çekdi ve qışqırmağa başladı,-Çıx, tez ol.Sene nifret edirem men,-Onun sesine anası telaşla içeri girdi.
-Qızım! Nolub, - deyerek qışqıran Ayline ve ağlayan Nigara baxdı.
-Ana, onu çıxar. O, mene ve körpeme ziyan vermek isteyir,-deyib ona yaxınlaşan anasını qucaqlayıb başını onun qarnına söykeyib üzünü gizletdi.Nigar göz yaşlarını saxlaya bilmeyib bayıra çıxanda Samir onu görüb yaxınlaşdı ve ne baş verdiyini soruşdu. Nigar Samiri görüb daha berkden ağlayaraq Samiri qucaqlayanda Samir özünü itirdi. Nigarın bu an Samire nece de ehtiyacı var idi. Teselli verecek heç kimi yox idi onun ve Samir indi onun üçün esl dayaq idi. Samir Nigarın saçını sığallayaraq ne baş verdiyini soruşdu.
-Aylin heç yaxşı deyil, Samir,-deyerek daha berk sığındı Samire. Selim de bu vaxt Aylini görmek üçün gelirdi ve Nigarın dediyini eşidib teeccüble:
-Ne olub ki, Nigar?-dedi ve heyecanla Nigara baxdı.
Nigar Samirden aralanıb içeride baş verenleri danışmağa başladı.
-Men içeri girende qarnını sığallayıb layla deyirdi. Ondan sebebini soruşanda körpesinin olduğunu dedi. Ona heqiqeti deyende meni qovdu... - ağlamağa başladı. Özünü gücle ele alıb ağlayaraq elave etdi, - O, heç yaxşı deyil,yezne. Men onu bele çaresiz görmemişdim. Daha dünen onunla danışmışdım. Nece sevincli idi. İndi onu bu halda görmek meni çox incidir,-dedi.Selim bunu eşidib celd qapını açıb Aylinin otağına daxil oldu. Samir ise Nigarın elinden tutub bayıra çıxardı.Selim içeri girende Aylin hele de ağlayırdı. Selimi görüb anasının qucağından başını çekib Selime ellerini uzatdı :
-Selim, gel... Onlar mene yalan deyir. Sen gel. Körpemiz öldü, deyirler. Amma men bilirem, o yaşayır, - dedi. Selim ona yaxınlaşıb elini tutaraq qucaqladı.
-Eledir. Düz deyirsen, - dedi ve gözünden yaş axdı. Qaynanası ile bir-birine baxdılar. Ayla xanım da

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 17 >>