yaş axmağına vadar etdi.Aylin elini ehmalca qaldırıb Selimin gözünden axan yaşı sildi. Nese demek istedise de,fikrini deyişdi. Yene de susdu. Selim Aylini heç eynini deyişmeden elinden tutaraq az daha qaçaraq Aylinin teeccüb dolu baxışları altında xestexanadan çıxardı. Maşına oturub Ayline baxdı.
-Menimle danışan deyilsen?-dedi.
-.....-üzünü pencere terefe çevirdi ve heç bir şey demedi.
-Bilirem ki,men eşşeyin biriyem. Hetta eşşeyi tehqir etmiş oldum. Men alçağam. Bağışlama meni,esas odur,yanımda ol. Men esla seni tek qoyan deyilem. Her şey gözel olacaq, Aylinim. Söz verirem sene. Denizimiz de olacaq.
Aylin ise pencereden çevirmirdi başını.Amma Selimin gelmeyi onu sevindirmişdi. Selimin onu ebedi terk etdiyini,onu daha sevmediyini düşünmüşdü. Amma Selim peşiman olub geri qayıtmışdı. Onu hele bağışlamasa da,üreyi rahat idi. Çünki sevdiyi adamın yanında idi...
Selim maşını işe salıb birbaşa eve sürdü. Yolboyu Aylinle danışmağa cehd etse de, bütün cehdleri boşa çıxdı. Aylin heç ne danışmır,üzünü çevirib sadece susurdu. Sanki bu yolla Selimi cezalandırmaq isteyirdi. Selim bunu anlayırdı. Aylin isteyir,lap onu öldürsün. Esas odur ki, yanında olsun. Aylinin sessizliyini Selim anlayışla qarşılayıb ona daha artıq nevaziş gösterib sevgisi ile yaralarını sağaltmaq isteyirdi.
Eve çatanda Aylin narahat halda maşında qurdalandı. Maşından düşmek istemese de,özünü tox tutmağa çalışdı. Asta hereketle maşından düşüb dayandı. Bir müddet eve nezer saldı. Bir anlıq her bir şey gözü önünde canlandı. Selimin elini tutması ile diksindi.
-Ne oldu, Aylin? Girmek istemirsen?-dedi Selim. Aylinin qorxusunu hiss edirdi. Aylin Selimin sualına cavab vermeden onun elini buraxıb iti addımlarla evin qapısına teref ireliledi. Özünü cesur,vecsiz göstermeye çalışırdı,amma qapı önüne çatanda eve girmeye qorxdu.Selim Ayline çatıb qapını açıb önden Aylinin girmeyini gözlese de,Aylin yerinde donub qalmışdı. Başını ürkek şekilde Selime çevirdi. Baxışlarındakı qorxu Selimin üreyini ağrıdırdı.

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 13 >>