xatırlayanda gözleri dolurdu. Bir qadın bu qeder eziyyet çekmeye layiq deyildi. Valideynin sevgisinden kenar qalan kiçik bir qızcığaz idi,o.
Selim, men sene bezi heqiqetleri deye bildim.Her şeyi deye bilmedim. Senin üzüne baxaraq sadece o qederini deye bildim. İndi deye bilmediklerimi mektubla yazmaq isteyirem. Sen hemişe mene göre atana qarşı çıxmısan.Bilirsen, heyatda bu vaxta qeder heç kim meni müdafie etmeyib.... Sen ise tamamile başqa idin. Seni, doğrudan da,sevdim. Amma menim sevgim çox şeye bes etmedi. Menim keçmişimi deyişe bilmedi. Menim atam her zaman anama işgence verirdi,onu döyürdü. Men onda çox balaca idim. Amma her şeyi xatırlayıram. Men uşaqlıqda qorxaraq oyanırdım yuxudan. Göresen,atam bu gün ne behane ile bizi döyecekdi. O,bir tek anamı yox,kefine düşende meni de döyürdü. Bezen onun doğma atam olmadığını düşünürdüm. Amma,çox teessüf ki,doğmaca atam idi. Damarımda dolaşan onun qanı idi.
Bir gün atam eve içkili geldi.Her defe içkili gelende qiyamet qopurdu evde.Men onda qorxduğum üçün çarpayının altında gizlendim. Anam ise atamın qarşısına gederek niye bu qeder içdiyini soruşdu. Atam anamı döymeye başladı. Onu söyürdü. Menim harda olduğumu soruşurdu. Anam ise ona yalvarırdı. Onun ezab çeken sesini eşidende çarpayının altından çıxmaq isteyirdim,amma çox qorxurdum. Adamı ele zalımca vururdu ki.Sanki o eclaf bizi vurmaqdan hezz alırdı. Men çarpayının altında olduğum üçün meni görmürdü. Amma meni axtarırdı. Anam ona icaze vermirdi evi axtarmağa. Meni axtarmasın deye,onun fikrini yayındırmaq üçün onu esebileşdirirdi. Birden anam gözleri berelen veziyyetde düz qarşıma düşdü. Sonra qapı sesi geldi.Bu o demek idi ki,atam getmişdi.Men tez çarpayının altından çıxıb,kiçik ellerimle anamın üzüne vurub anamı çağırmağa başladım. Anam ise cavab vermirdi. Amma mene baxırdı. Men ne baş verdiyini anlamırdım. Ele bilirdim ki,anam çarpayının altında gizlendiyim üçün menden inciyib ve menle danışmır. Amma sonra birden anamın üstündeki qanı gördüm. Qışqırmağa

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 18 >>