xoşbext olma eqoizmi ona mane olurdu. Bir yandan xoşbext olmağını isteyirdi,amma eyni zamanda da onu arada da olsa ,xatırlmağını isteyirdi. Bu an Selime baxaraq min cür fikir gezinmeye başladı beyninin içinde. "Sara ile evlendiler, yeqin. Uşaqları da olmuşdur. Neyi olub göresen, qızı, ya oğlu? Xoşbextdirlermi? Sevirler bir-birini, göresen? Demek,sevirse,Selim unudub artıq meni. Göresen,heç olmasa,bir defe de olsa,Selim meni xatırlayıbmı bu iller erzinde?"
Selim de baxışlarındakı qezebi,sevgini, hesreti bir-birine qarışdırıb beyninde qurduğu xeyalları diline getirmeden düşündü."Nece de zalımsan,insafsızsan.Bizim böyük mehebbetimizi nece kiçiltdin axı sen? Nece getdin heç arxana dönüb de baxmadan,bu adam mensiz nece yaşayar, demeden?"
-Niye meni atıb getdin?- qezebini cilovlaya bilmediyi üçün qışqırdı,-Nece arxana da baxmadan çıxdın getdin?-deyerek Ayline yaxınlaşıb nefesini ona bexş ederek gözlerine daha yaxından baxdı.
-Selim...Yeri deyil bunların... - deyerek ağlamsındı Aylin. Selimin ona bu qeder yaxın olmağı onun bütün bedenini titremeye salırdı, - Xahiş edirem.
-Onda yeri haradırsa, ora gedek,-dedi. Heyatına aniden gelen Aylini ele belece rahat buraxmaq fikri yox idi,-Sen her şeyin hesabını vermeli olacaqsan,Aylin,-Deyib barmağını havaya qaldıraraq silkeledi ve bu vaxt telefonuna zeng geldi.
Bu zengler de hemişe en helledici vaxtlarda gelir.
-Yes, miss Veronica.(Beli, Veronika xanım)
-Sarah feels not good.Can you come home?(Sara yaxşı deyil. Eve gele bilersiniz?)
-Sarah!!! What is up?(Sara!!! Ne olub?)
-She has temperature.Come as soon as possible.(Herareti var. Tez gelseniz, yaxşı olar)
-Ok...I'm coming now.(Yaxşı.Gelirem indi.)- dedi ve bayaqdan işe salmadıqları lifti işe saldı. Sesindeki heyecan, teşviş onun Sara üçün olan narahatçılığını daha da qabarıq şekilde biruze verirdi. Aylin Selimin Sara üçün bele narahat olduğunu görenden sonra Saranın Selim üçün olan deyerini anlayırdı. Onu tenha qoyub getse de,heç xatırlanılmadığını bilmek onu perişan

<< 1 [2] 3 4 ... 10 >>