edirdi. Her gün olmasa da,heç olmasa,bezi günler Selimin yadına düşmek isterdi.
-Seninle söhbetimiz bitmedi, Aylin xanım. Görüşeceyik... -Selim liftden çıxarken aniden arxasına çevrilerek, Aylinle burun-buruna dayanıb nefesini üzünde hiss ederek gözlerine baxdı. Sözünü dedikden sonra arxaya baxmadan liftden çıxdı.Aylin ise liftde tek başına ,çaşqın veziyyetde qaldı. Aylin Selimden bir mertebe yuxarıda yaşayırdı. Lifti işe salıb bir mertebe yuxarı qalxdı. Selim olmasa da, liftden çıxarken çevrilib arxasına baxdı. Daha sonra önüne çevrilib evine doğru addımladı.Selimi göreceyi ağlının ucundan keçmezken yeniden başqa şeherde ve eyni binada qarşılaşmaları Aylini heyecana bürümüşdü. Her şeyi beyninden çıxarmağa çalışsa da,bacara bilmirdi.Selimi düşünmediyini deye bilmezdi. Düşünürdü. Ağlında Selim vardı. Bes qelbinde?Eve daxil olub salonun işığını yandırdı,qapının açarını stola qoyaraq metbexe keçib su içdi. Hele ki evde tenhalıq hökm sürürdü. Qızı yatırdı. Otağın qapısını ehtiyatla açıb mışıl-mışıl yatan qızının yanında uzandı. Qızının saçına sığal çekib yanağına ehmalca öpüş qondurdu. Fikirleri onu başqa bir yere çekib aparırdı. Selimi düşünmeye başladı. "Heç deyişmeyib Selim. Hemişe bele yaraşıqlı idi..."-düşündükce gülümsedi. Sonra üzü tutqunlaşdı. Üreyi qefesine sığmırdı,quş kimi süretle qefesine çırpılıb çıxmağa çalışdıqca bacarmır ,yorğun düşürdü. Elini üreyinin üstüne qoyub sakitleşmeye çalışdı.Özünü tutmağa çalışsa da,göz yaşlarına hakim ola bilmeyib sesi daha da möhkem çıxmasın deye,eli ile ağzını bağlayıb ağlamağa başladı. Artıq ağlamağı hıçqırıqlara çevrilende qızı oyanmasın deye, otaqdan çıxıb salona geldi. Dizlerini yığıb qucaqlayaraq divanda oturdu. Dayanmadan axan göz yaşları onu sakitleşdirmek yerine daha da çox ağladırdı. Daha çox otura bilmeyib otaqda o yan-bu yana gezişmeye başladı.Onunla eyni şeherde imişler. Hetta eyni binada. Hem yaxın idiler, hem uzaq. En çetini de ele bu idi. Yaxın olsa da,ona yaxın dura bilmezdi daha. Ondan bacardıqca uzaq

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>