edende bedeni titremeye başladı...Elleri terleyirdi.Aylinin ovucunda olan elinin terlemeyinden Aylinin heyecanını hiss edirdi Selim.
-Aylin...-Sadece bir-birinin adını deye bildiler... O anın sehri ile dodaqlar bir-birine toxunmağa başlayanda her şeyi unutdular. Sadece iki ilin hesretini xatırladılar. Bir-birine sarıldıqca sarıldılar. Öpdükce gözlerinden yaş axdı...
-Meni tenha qoydun ...
-Sus...Selim...
-Senin üçün darıxmışdım axı men..
-Selim... - Aylinin gözlerinden yaş axdı.
-Axı her şey daha gözel ola bilerdi... Niye korladın her şeyi? Niye iki ili menden oğurladın? Sensizliye mehkum etdin meni bu iki ilde...-Deyerek gözündeki yaşları serbest buraxdı...
-Selim, yalvarıram,bunları indi danışmayaq,-Dedi ve Selimin dodaqları yeniden Aylinin dodaqlarını esir aldı.
-Yox... Selim...- Dodaqlarını Selimin dodaqlarından xilas edib ,-Bu düzgün deyil,-dedi ve arxasını çevirib qapıya teref yöneldi.
-Niye ? Axı niye?-deyib qışqırdı.
-Olmaz.... Olmaz,Selim,-Deyib getmek istedi.
-Aylin,danış.Xahiş edirem... Susduqca her şey daha da çetinleşir. Susma.
-Besdir,Selim ... Danışmaq istemirem,-Göz yaşları yanaqlarını islatdıqca hıçqırıqlara boğuldu. Bu an sadece Selimin qollarında sakitlik tapa bilerdi,amma bunu etmeyi de bacarmazdı.
-Axı ne qeder qaçacaqsan? Hara qeder qaçacaqsan? Üzleşmeliyik... Düzünü de,sevgin ölüb??? Meni görende artıq heç ne hiss etmirsen???
-Yox,hiss etmirem...
-Besdir,yalan danışdın...Hiss etmediyin üçün heyecanlısan? Niye öpüşüme qarşılıq verdin?
-Sus daha...Sus...-Deyib ağlayaraq arxasına baxmadan çıxıb getdi ...
Aylin getdikden sonra Selim başını tutub divanda oturdu.. Esebinden yere-göye sığmırdı. Otaqda gezişib her zaman etdiyi kimi esebini soyutmaq üçün yumruğunu divardan asılan güzgüye tuşladı. Amma ne etse de,boş idi. Esebleri sakitleşmirdi. Artıq baş ağrısı da şiddetlenirdi...Ayline olan hissleri bitecek bir şey deyildi. Bu qeder zaman içinde Aylinin xeyalı ile yaşamış,bir gün rastlaşacaqlarına ümid etmişdi.Amma Aylin heç bir şey
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç