verdi.
-He,demek,sen bunu elinde behane elemisen... Yaxşı,men gederem. Onsuzda,seninle eyni şeherde qalmaq da istemirem,-Deyerek yanında ötüb keçende Aylinin sesi onu saxladı.
-Selim,uşaqlıq edirsen,-Deyerek çevrilib Selimin arxasından baxdı.
-Men uşaqlıq edirem?-Eseble çevrilib düz Aylinin üzerine geldi. Ani hereketinden Aylin diksinerek arxaya çekildi.Selim şehadet barmağını havada yelleyib sonra Aylinin üreyine teref istiqametlendirib üstüne vuraraq:
-Men burdan çıxmışamsa,sen de daha yoxsan menim üçün. Seni ise neinki görmek isteyirem,senin sesini bele eşitmek istemirem,-Dedi. Bu sözleri deyerek Aylinin reaksiyasını öyrenmeye çalışırdı. Selim düşünürdü ki,seven qadın mütleq özünü ele verer.
-Selim,sen ne danışırsan?
-Sene nifret edirem. Başa düşürsen,nifret edirem. Se-ne... Nif-ret...-Deyerek eseb saçan gözlerini Aylinin gözleri beraberinde saxlamaq üçün bir az aşağı eyildi.Aylinin heyecandan tez-tez alıb verdiyi nefesi Selimin üzünde dolaşdıqca özüne mane ola bilmemekden qorxub kenara çekildi.
-Lap gözel. Mene ne? Ele bilme ki,çox da vecimedir. Mene maraqlı deyil,-Deyib el-qolunu ölçerek eseble Selimin arxasından sözünü dedi.Özünü tox tutmağa çalışsa da,Selimin nifret etdiyini demeyi qelbine toxunmuşdu. Düz demediyini düşünse de,yene de öz eseblerine hakim olmaqda sanki ipler öz elinde deyildi.
-Seninle daha çox danışmaq istemirem. Senden ne qeder uzaq olsam,daha yaxşı olar. Her üzünü gördüyümde daha da esebileşirem,-Deyerek Aylinin üzüne baxmadan, arxasına baxmadan getmek isteyende Aylinin cırnadıcı sözleri onun getmeye heç de hevesli olmayan ayaqlarını yere mıxladı.
-Düz edirsen. Sen öz arvadının yanına get. Yoxsa burda qalsan,elinden bir qeza çıxar.
-Elbette,ele edecem. Men, onsuz da ,onu sevirem,-Deyerek üzünü çevirib Aylinin qısqanclıqdan qıpqırmızı qızaran simasının cizgilerine baxdı,sonra yeniden arxasını çevirib getmek üçün ayaqlarını mecbur yerden qaldırdı.
-Amma dünen heç de ele demirdin,-Deyerek üzüne qalibane bir tebessüm qondurub

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 >>