Selimin arxasından özünden emin edaları ile baxıb qollarını sinesinde çarpazladı.
-Ne dedin sen?- Deyerek aniden eseble çevrilib Aylinin olduğu semte götürülünce Aylinin üzündeki tebessüm qorxu ile evez olundu. Qorxu ile irkilib geri çekilmek isteyende ayağının büdremeyi ile yere yıxılıb ayağını ezdi. Ağrıdan qıvranıb üzünü turşudaraq esebi baxışlarla Selime baxdı.
-Beyendin etdiyini?
-Men etdim meger?- Ürekden qehqehe çekerek gülüb, Ayline yaxınlaşıb elini uzatdı.
-Senin elin mene lazım deyil,-Eseble Selimin elini vurub özü qalxmağa çalışsa da,ayağı ağrıdığı üçün qalxa bilmeyib yeniden yere yıxıldı,-Çıx get burdan. Ne baxırsan,-Gülmemek üçün özünü zorla saxlayıb Aylinin yerden qalxma mübarizesini seyr eden Selime baxdı,-Selim,getmesen,duran deyilem. Baxma mene ele,-Deyib uşaqlara xas şekilde dodağını büzüb küsen uşaqlar kimi üzünü çevirdi.
-Bura senin yerin deyil ki. Men burda gezirem. Sene ne ?
-Belke,eline tum da alıb çırtlayasan...
-Yaxşı,gel bura. Tutun mene, qalx,-Deyerek Aylinin qolundan tutub qalxmasına kömek etdi,- inadsan da. Bayaqdan bele etsen ne olardı ki,-Deyerek güldü.
-Çek elini,-Deyib Selimin elini çekmesi ile müvazinetini itirmesi eyni anda baş verdi. Yeniden yere serelenecekken Selim onu tutdu. Göz-göze baxdılar,Aylinin heyecandan titreyen çenesi Selimin gözünden yayınmadı.
-Belke, dikelmeyime kömek edesen. Hele çox qalacağıq bele?-Demeyi ile Selim özüne gelib onun dikelmeyine kömek etdi. Eve qeder birlikde getdiler. Üreklerinin süretli atış sesi ve heyecandan tez-tez aldıqları nefesin fısıltısı onların sessizliyini pozurdu.Binaya çataraq içeri daxil olanda Selim etrafa göz gezdirib heç kimin olmadığından emin olub Aylini divara sıxışdırdı.
-Selim ne edirsen?-Deyerek teeccübden berelen gözlerini Selime zilledi ve atacağı növbeti addımın ne ola bileceyini bir saniyeye sığdırıb işıq süreti ile min bir fikir keçirtdi beyninden.
- Heç ne,sadece heqiqetleri öyrenmeye çalışıram,-Ellerini Aylinin çiyinleri üzerinde divara qoyub, onun
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç