otağa apararaq onlara nağıl danışmağa başladı. Uşaqları yatırarken ise onlarla birlikde yatıb qaldı.

***
Selim her şeyi beyninin dumanlı yollarından silib bütün baş verenleri bir künce atmaq isteyirdi. Amma ne fayda? Aylin onun yaralanmış qelbinin tek hökmdarı idi. "Öl", dese,öler,"qal", dese,qalardı. Bu hökmdar indi de onun ölümünün fermanını qırmızı qelemle imzalamışdı. Nece de daş qelbli imiş."O, insafsızdır. Vicdansız...Bunlar bes deyilmiş kimi hele bir de vefasız imiş..."-içdiyi içkinin tesiri ile özbaşına danışıb esebileşir,arabir de ağlayırdı. Aylini birdefelik itirmek onun üçün çox ağır veziyyet idi. Heyatına başqa birini ala bilmezsen,o,olmasa da,sen onun üçün yaşayarsan,her addımını o, görecekmiş kimi atarsan,o ise her şeyi mehv eder,seni atıb getdiyi an seni siler,seni unudar. Selim düşdüyü veziyyeti derk ede bilmirdi. İçinde hayqıran deli hissleri Aylini görmek eşqi ile dirilib yeniden ölüme mehkum olaraq diri-diri mezara gömülürdü. İçindeki ateş susacaqmış kimisinden deyildi,eksine, yandıqca küllenmeyib alovu şiddetlenirdi,su sepsen, suyu yandırar sanki. İllerdir susuz qalmış, Aylini görende o yanğısına su sepilmişdi sanki. Ayline qezebli olsa da,onu bağışlamaqda çetinlik çekse de,bir gün onunla qarşılaşağı ümidi ile yaşamışdı,onu qucaqlayıb hesret qoxan saçlarının etrini içine çekib bütün küskünlüyünü yox edecekdi. Amma artıq her şey bir anda mehve sürüklenmişdi.Edama mehkum olmuş bir mehbus kimi çırpınıb Ayline beslediyi sevgisinden azad olmaq isteyirdi.Artıq bu şeherde de qalmaq istemirdi. Aylin ile eyni havanı udmaq,eyni binanı paylaşmaq onun ruhuna,vücuduna, bütünlüyüne işgence verirdi. Onunla eyni evi paylaşmağı düşünerken indi onunla ortaq heç neyi qalsın istemirdi. Ayrı yataqların soyuq terefi idiler onlar artıq. Her hüceyresini donduran soyuq mehebbet imiş bu qeder zaman isti qelbinde saxladığı bitmez sandığı sevgisi... Dumanlı beyni ne etmeli olduğunu düşünüb özünden xebersiz qerarlar qebul edirdi. Serxoşca verdiyi serxoş qerarını indi

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 13 >>