sersem qelbi tam derk etmirdi.
-Sabah çıxıb bu lenete gelmiş şeherden cehennem olub gedecem. Aylinden uzaq olub men de öz yarımçıq,berbad olmuş heyatımı yaşayacam. Ona xeyanet edecem.Ona nifret edecem. O, vefasızdırsa,men de alçaq olacam",- üzünü etrafda olan adamlara tutub onların başa düşmediyi üçün çaşqın baxan nezerleri altında öz dilinde sözleri ard-arda sıralayıb gözlerini mechul bir nöqteye zilledi. Yerinden qalxıb sentirleyerek mekanını terk etdi. Bayıra çıxıb ciyerlerine bol-bol oksigen hediyye etdikden sonra maşınının qapısını açıb minmek isteyende orda dayanan taksi onu minmeye qoymayıb öz maşınına mindirdi. Etiraz etse de,sürücü ona mehel qoymadan arxa qapını açıb ona arxa oturacağa oturmağa kömek etdi. Yaşadığı ünvanı çetinlikle öyrenmeye müveffeq olduqdan sonra birbaşa ünvana sürdü. Sürücü düşmekde kömek etse de,qolunu ondan çekib yıxıla-dura binaya girdi. Evine çatıb,qapını açıb özünü divana sereleyib bir müddet belece oturdu."O ,xaindir",-özbaşına asta sesle danışmağa başladı. Sanki qarşısında biri var imiş kimi bir boşluğa zillenib danışırdı. Danışdıqca ise bayaqdan sakit tutmağa çalışdığı esebleri gerilmeye başladı.Saatdan xeberi olmadığı üçün,hem de Sara onsuz yuxuya getmediyi üçün Saranı otaqda görmemek ona qeribe geldi. "Qızım hardasan?"-deyerek yerinden üçüncü defede qalxmağı bacarıb, sentirleye-sentirleye qızı olan otağa gelib qapını açdı.Çarpayıda Aylini qızı ve Sara ile yatan gördüyü üçün qapını bağlayıb geri qayıtmaq istedi. Bir anlıq sehv eve girdiyini düşündü. "Yox,bura menim evimdir",-Deyib yeniden içeri girdi ve gözlerini ovxaladı."Xeyallarda da menden el çekmir"-dedi öz-özüne. Sonra tez-tez aldığı nefesi sabitleyerek çarpayıya yaxınlaşıb bir küncünde oturdu. Xeyal zenn ederek Aylinin qızına baxıb gülümsedi: "Nece de anana oxşayırsan",-dedi ve elini saçlarına götürdü.Aylin Selimin sesini eşiderek ani hereketle yerinden qalxıb pıçıldadı.
-Selim...
-Sen danışa bilirsen?-Göz bebeklerini böyüderek teeccüblü bir baxış atıb yüksek sesle

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 13 >>