danışdı.
Aylin celd Selimi qolundan tutaraq,- Uşaqlar oyanacaq,-Deyib bayıra getirdi.
-Selim, hardasan sen bayaqdan?-Deyib qezebli baxışlarını Selimin serxoş simasında gezdirdi,-içmisen özü de...
-Sen realsan,-Deyib,elini qaldırıb Aylinin teeccüblü baxışları altında asta hereketle Aylinin üzüne toxundurdu.
-Selim,içmisen hele bir,- Selimin elinin temasından uzaqlaşaraq sağ terefe keçib sözünü yeniden tekrar etdi.
-He içmişem. Sene ne?-deyerek havada asılı qalan elini yanına endirib divana teref keçib divana serelendi, —Senin ne işin var burda?—Başını da qaldırmadan gücle eşidilecek sesle soruşdu.
-Veronica gelib dedi ki ,yoxsan. Zeng de çatmır. Onun da iş saatı bitmişdi. Meni çağırdı. Men de ona göre geldim. Sara tek qalmasın deye,-Heyecanlı olduğu üçün elleri ile oynamağa başladı. Gah da saçını qulağının dalına keçirdi.
-Çox sağ ol,-Dedi asta sesi ile ve bu defe başını qaldırıb önce Aylinin simasına baxdı qırılmış baxışları ile,sonra yene mechul nöqteye zillendi,-İlk defe onu görende düşündüm ki,nece de sene benzeyir. Hetta özlüyümde seninle qızımız olsa,bele olardı deye, düşündüm. Dünen ise öyrendim ki,o,senin qızındır,-deyerek esebi bir gülüşle gülüb Aylinin simasına qezebli gözlerini zilledi. Aylin onun baxışları altında ezilirmişcesine arxasını çevirib,pencere terefe keçib sadece susmağı seçdi. Danışsa,ne deyecekdi,bilmirdi.Selim sakitleşerek asta ses tonunu işe salıb, gözlerini tavana zilleyib, divanda beli üste uzanıb qollarını çarpazladı—Adı nedir?-dedi gözlerini istiqametlendirdiyi nöqteden ayırmağa tenbellik ederek.
— Deniz,-Dedi ve sesinin telleri özünden ixtiyarsızca esdi. Üreyinin ritmi süretlendikce elini üreyine götürüb ovuşdurmağa başladı ve pencereden görünen zil qaranlıq boşluğa daldı.Selim eşitdiyi adın şoku ile celd yerinde dikelib gözlerini Aylinin durduğu semte istiqametlendirib ayağa qalxmağa çalışdı. Başı gicellendiyi üçün divana yıxıldı.
-Deniz?-Ümidleri pöhrelenib yaşıllandıqca üzünde sersem bir tebessüm dolaşdı. Bu ad keçmişin

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 13 >>