edeceyimi bilmirdim... Ağlıma da gelmirdi. Meni unudub xoşbext ola bileceyini düşünürdüm. Bele olmasını istemezdim,-Deyib,elini Selimin yanağına götürüb sığalladı. Göz yaşını sildi,-Bağışla meni! Her şeyde günahkar menem, bilirem,amma mecbur oldum. Yaxşı olsun, istedim. Bilmedim ki,bu menim kimi seni de yaralayar.
-Demek,ağlına da gelmedi,-Deyerek üzerinde olan Aylinin ellerini tutub eseble geri iteledi ve yerden qalxdı,-Men sensiz yaşadım. Bacardım. Ya-şa-dım!!! Amma bir soruş görek,men ne qeder xoşbext oldum?-Asta addımları ile divana doğru gelib oturaraq başını ovucları arasına aldı,-Men sensiz xoşbext olmağı bacarmadım. Bacarmadım.
-Selim, yalvarıram,besdir. Bitir bu söhbeti,-Deyib yerden qalxdı. Selimin ezab çeken üzünü gördükce içinde özüne olan nifreti qol-budaq atırdı. Ehtiyatla Selime yaxınlaşıb yanında oturdu. Selimden ehtiyat ederek elini astaca saçına doğru apardı. Barmaqları onun saçının tellerinde seyahet ederek xatirelerini canlandırıb önüne atırdı.
-Aylin,men seni hele de sevirem. Meni atıb getsen de,sevirem. En pis vaxtlarımda yanımda olmayıb, qaçıb getdiyin anlarda da sevirdim. Men seni niye bu qeder sevirem? Men sevirem,sen ise işgence vermeye davam edirsen. Zalımsan...ZALIM,-Deyerek yanında oturub göz yaşı axıdan Ayline baxdı. Üzünü onun üzü beraberinde getirib, düz göz bebeklerine zillenib nese bir sevgi qırıntısı axtardı.Ani hereketle başını onun sinesine sıxıb hesret qaldığı qoxunu ciyerlerine çekerek derin nefes aldı.
-Selim...-Sadece adını çekdi Aylin. Bu anın sehrini pozmaq istemirdi. Sabah ne olacaqdı, bilmirdi. Esas indiki zaman idi ve bu an Selim ona sığınmışdı. Qelbinde paramparça olan keçmiş dirilib onu en derin dibe çekerek boğmağa çalışırdı sanki. Etdiyi sehvin nece böyük olduğunu,onları nece belaya sürüklediyini ve bu sevgini nece bir işgencelere terk edib getdiyini derk edirdi.
-Sene nifret edirem,-Deyerek Selim Aylini daha möhkem qucaqladı ve Aylinin sığalları ile yuxunun cazibesine qapılıb göz qapaqlarını yuxuya teslim

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 13 >>