esasen klinik simptomatikaya göre qoyulur. Bele ki, etraflı anamnez, laborator analizler ve allerqoloji sınaqların aparılmasına zaman qalmır. Anafilaksiyanın inkişaf etdiyi şeraitin (dermanların parenteral yeridilmesi, ilan sancması, müeyyen qidanın qebulu ve s.) deyerlendirilmesi diaqnostikada kömek ede biler.

Obyektiv müayine zamanı xestenin ümumi veziyyeti, orqan ve sistemlerin funksiyaları (ürek-damar, teneffüs, sinir ve endokrin) qiymetlendirilir. Anafilaktik şoku olan pasiyentin vizual müayinesinde huşun aydınlığını, bebek reflekslerinin saxlanmasını, teneffüsün derinliyi ve tezliyini, deri örtüklerinin veziyyetini, sidikifrazı ve defekasiya üzerinde kontrolun saxlanmasını, qusmanın olub-olmamasını, qıcolma sindromunu müeyyenleşdirmeye imkan verir. Daha sonra periferik ve magistral arteriyalarda nebzin olub-olmaması ve xarakteri, arterial tezyiqin seviyyesi, ürek tonları ve ağciyer teneffüsünün auskultativ göstericileri teyin olunur.

Anafilaktik şoku olan pasiyente texiresalınmaz yardım edildikden ve heyati tehlüke yaradan amil likvidasiya olunduqdan sonra diaqnozu deqiqleşdirmek ve oxşar simptomatikalı başqa xestelikleri inkar etmek üçün laborator ve instrumental müayineler aparılır. Laborator ümumi klinik müayineler zamanı qanın klinik analizi (tez-tez leykositoz, eritrositoz, neytrofilyoz, eozinofilyoz aşkar olunur) heyata keçirilir, respirator ve metabolik asidozun ifadeliliyi (pH, karbon qazının ve oksigenin qanda parsial tezyiqi teyin olunur) deyerlendirilir, su-elektrolit balansı, qanın laxtalanma sisteminin göstericileri ve s. müeyyenleşdirilir.

Laborator analiz
Anafilaktik şok zamanı allerqoloji müayine triptaza ve İL-5, ümumi ve spesifik İgE, histamin seviyyesinin müeyyenleşdirilmesini, anafilaksiyanın keskin tezahürleri söndükden sonra ise deri sınaqları ve laborator analizlerin kömeyile allergenin aşkarlanmasını temin edir.

Elektrokardioqrammada üreyin sağ şöbelerinin yüklenmesi, miokardın işemiyası, taxikardiya, aritmiya elametleri

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>