üreyi, sağ medeciyin çatışmazlığı ile neticelene biler. Xestelerin böyük bir qisminde texminen 10 (>10) ilden sonra xroniki bronxit, ¼-de ise ağciyerlerin emfizeması formalaşır.

Аllergik alveolitin diaqnostikası ve müalicesi
Pulmonoloqun ilkin konsultasiyasında anamnez götürülür, prosesin peşe ile, yeni pasienti ehate eden mühitle elaqesi aydınlaşdırılır. Allergik alveolitin obyektiv müayinesinde taxipnoe, sianoz teyin olunur; auskultasiyada ağciyerlerin xüsusen bazal nahiyesinde krepitasiya, bezen fitverici xırıltılar eşidilir. Allergik alveolitli pasient allerqoloq-pulmonoloqla da konsultasiya olunmalıdır.

Keskin pnevmoniyada ağciyerlerin rentgenoqrafiyası kiçik düyünlü ve ya diffuz infiltrasiya aşkar etmeye imkan verir; spirometriyanın neticelerine esasen ağciyerlerin orta heyat tutumunun azalması ve qazlar mübadilesinin pozulması teyin edilir. Xroniki formanın rentgenoloji menzeresinde pnevmoskleroz ve “hüceyrevi ağciyer”; xarici teneffüs funksiyasının müayinesi zamanı obstruktiv ve restriktiv pozulmalar teyin olunur. Ağciyerlerin KT-si ağciyer toxumasında yaranan deyişilikleri müeyyenleşdirmek üçün daha hessas müayine metodudur.

Allergik alveolit zamanı laborator analizlerde İgG ve İgM-in, bezen İgA-nın, hemçinin revmatoid faktorun seviyyesinin yükselmesi teyin olunur. Ehtimal olunan antigena qarşı presipitasiya eden antitelin aşkar olunması daha böyük ehemiyyet kesb edir. Bronxoskopiya ile götürülmüş bronxoalveolar lavaş limfositlere (T-limfositlere), tosqun hüceyrelerin yüksek konsentrasiyasına malik olur. Bundan başqa, diaqnostika meqsedile provokasion inhalyasion testler de tetbiq oluna biler. Allergik alveolit xestelerinde bu testler keçirildikden bir neçe saat sonra spesifik cavab (zeiflik, dispnoe, beden temperaturunun yükselmesi, bronxospastik reaksiya ve s.) inkişaf edir.

Simptomatika süretle inkişaf etdiyinden keskin allergik alveolit nadir hallarda diaqnostika olunur ve ya keskin respirator virus infeksiyası (KRVİ) kimi

<< 1 2 3 [4] 5 >>