tormozlayır) sintez eden hipotalamus vasitesile tenzimlenir.

Normada somatotropinin qanda miqdarı gün erzinde deyişir ve sehere yaxın maksimuma çatır. Akromeqaliyalı pasiyentlerde tekce qanda STH konsentrasiyasının artması deyil, hem de onun sekresiyasının normal ritminin pozulması müşahide olunur. Hipofizin ön payının hüceyreleri müxtelif sebeblerden hipotalamusun tenzimleyici tesirine tabe olmur ve aktiv çoxalmağa başlayır. Hipofiz hüceyrelerinin inkişafı xoşxasseli vezili şişlerin – intensiv somatotropin sintez eden hipofiz adenomalarının emele gelmesine sebeb olur. Adenomaların ölçüleri bir neçe santimetre çata ve vezin öz ölçülerinden çox ola biler. Bu zaman o, hipofizin normal hüceyrelerine tezyiq gösterir ve onları parçalayır.

Akromeqaliyalı pasiyentlerin 45%-inde hipofiz şişleri yalnız somatotropin; 30%-inde elave olaraq prolaktin; qalan 25%-inde, bundan başqa, lüteinleşdirici, follikulstimuleedici ve tireotrop hormon, A-subvahidler sekresiya edir. 99% hallarda mehz hipofizin adenoması akromeqaliyaya sebeb olur. Hipofizin adenomasına sebeb olan faktorlara kelle-beyin travmaları, hipotalamus şişleri, burunetrafı ciblerin xroniki iltihabı (sinusit) aiddir. Akromeqaliyanın inkişafında irsiyyet müeyyen rol oynayır; bele ki, xestelik qohumlarda daha çox müşahide olunur.

Uşaqlıq ve yeniyetmelik dövründe böyüme prosesi fonunda STH-nin xroniki hipersekresiyası giqantizme sebeb olur. Giqantizm sümüklerin, orqanların ve yumşaq toxumaların hedden artıq, lakin nisbeten proporsional böyümesi ile xarakterize olunur. Fizioloji inkişaf ve skeletin sümükleşmesi sona çatdıqda akromeqaliya tipli patologiya (sümüklerin disproporsional qalınlaşması, daxili orqanların böyümesi ve maddeler mübadilesinin xarakterik deyişiklikleri) inkişaf edir. Akromeqaliya zamanı daxili orqanların (ürek, ağciyerler, medealtı vezi, qaraciyer, dalaq, bağırsaq) parenximasının ve stromasının hipertrofiyası baş verir. Birleşdirici toxumanın proliferasiyası bu orqanların sklerotik

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>