Qaşların sallanması – qaş qövsünün veziyyetinin deyişmesidir. Qaş qövsünün aşağı enmesi, qaşların deri ve derialtı toxumasının yuxarı göz qapağına doğru yerdeyişmesi bu nahiyede artıq derinin yaranması ile müşahide olunur. Qaşların sallanması irsi xüsusiyyet olur ve ya alın toxumalarının yaşla bağlı deyişiklikleri neticesinde baş verir. Her iki halda qaşların sallanması, burun kökü ve alın nahiyesinin qırışları üze yorğun ve kederli ifade verir. Bundan elave yuxarı göz qapağının derisinin sallanması vizual manee yaradır, görme sahesini mehdudlaşdırır.

Qaşların sallanması barede ümumi melumat
Cavanlarda alın nahiyesi hamar kontura malik olur, büküş ve qırışlara rast gelinmir. Qaşlar göz yuvasının kenarı ile eyni seviyyede ve ya bir qeder yüksekde, onların maksimal hündür nöqtesi ise gözün xarici bucağı ile qüzehli qişanın yan kenarı arasında yerleşir.

Etraf toxumaların yaşla bağlı deyişiklikleri qaşların sallanmasına getirib çıxarır, üzün estetikasına menfi tesir edir. Qaşların enmesi onların göz yuvasının yuxarı seviyyesinden hissevi şekilde ve ya tamamen aşağı enmesi, qaşların aşağı kenarı ile yuxarı kirpik xett arasındakı mesafenin kiçilmesi, gicgah ve alın nahiyelerinin yumşaq toxumalarının boşalması ve turqorunun azalması ile xarakterize olunur.


Qaşların sallanmasının sebebleri
Qaşların sallanmasına toxumaların atrofiyası ve ya qravitasion deyişmesi, birleşdirici toxumanın anadangelme hiperelastikliyi, hemçinin üz sinirinin alın şaxesinin zedelenmesi sebeb ola biler. Qaşların sallanması ekser hallarda asimmetrik olur. Sallanma ezele tonusunun daha çox azaldığı terefde ifadeli olur.

Alın ve qaş nahiyesinin yaşlanması tekce deri, subdermal ve piy qatında baş veren deyişikliklerle mehdudlaşmır, o, hem de bağ aparatı, sümükleri ehate etmekle degenerativ proseslerin inkişafına sebeb olur. Alın nahiyesinde qırışların inkişafı göz yuvası (m. orbicularis oculi), alın (m. frontalis) ve burun kökünün ezelelerinin (m. corrugator) uzunmüddetli

[1] 2 3 >>