meydana çıxır. Bu qrupa varfarin, antipsixotik vasiteler, simpatomimetikler, sinir sisteminin stimulyatorları daxildir.
İnfeksion xestelikler. Xesteliyin simptomatikası dölün mexmerek, qızılca, herpes virusları ile infeksiyalaşması ile bağlı ola biler. Viruslar hematoplasentar baryerden keçerek, görme orqanının embriogenezine menfi tesir gösterir.
Fiziki amiller. Anadangelme blefarofimozun inkişafına radiasion şüalanma sebeb olur. Hamilelerde rentgenoloji diaqnostikanın aparılması, bezi hallarda ise meişet ve ya istehsalat şeraitinde ionlaşdırıcı şüalanma xesteliyin etiologiyasında müeyyen rol oynayır.
Blefarofimozun patogenezi
Blefarofimoz – anadangelme xarakterli, genetik determinasiya olunmuş patologiyadır. Xestelik autosom-dominant tip üzre irsen ötürülür. Alimler blefarofimozun inkişafını 3q22.3-q23 sahesinde lokalizasiya olunan FOXL2 genin mutasiyası ile elaqelendirirler. Xestelik üçün göz yuvası nahiyesinde patoloji toxumaların inkişaf etmesi xarakterikdir. Bitişmelerin yaranması palpebral, esasen lateral kenarların birleşmesine getirib çıxarır. Anomaliya hamileliyin I trimestrinde – göz qapaqları ve göz almasının mayasının qoyulduğu dövrde formalaşır. Embriogenezin 6-cı ayında teratogen amillerin tesirinden frontonazal ve üst çene çıxıntılarının yuxarı ve aşağı göz qapaqlarına ayrılması pozulur.

Betndaxili inkişaf dövründe herpes, mexmerek ve ya qıcılca viruslarına yoluxma göz alması strukturlarının differensiasiya prosesi pozulmasına sebeb olur. Neticede görme orqanının çoxsaylı inkişaf qüsurları emele gelir. Blefarofimoz sindromu miogen, bezen ise neyrogen ptozun tezahürü kimi qiymetlendirilir. Miogen formada göz qapaqlarının displaziyası gözün dairevi ezelesinin distrofik deyişiklikleri ile birge rast gelinir. Neyrogen ptozlu xestelerde gözün hereki sinirinin natamam inkişafı müşahide edilir. Bu zaman göz yuvası nahiyesinde deri örtüklerinin innervasiyası pozulur.

Blefarofimozun elametleri
Blefarofimozun elametleri
Xesteliyin ilkin

<< 1 [2] 3 4 5 >>