Revmatizm – müxtelif lokalizasiyalı, xüsusen ürek ve damarların birleşdirici toxumasının iltihabi infeksion-allergik zedelenmesidir. Tipik revmatik qızdırma beden heraretinin yükselmesi, uçucu xarakterli çoxsaylı simmetrik artralgiyalar, poliartritle xarakterize edilir. Bir müddetden sonra helqevari eritema, revmatik düyünler, revmatik xoreya, ürek qapaqlarının zedelenmesi ile geden revmokardit müşahide oluna biler. Revmatizmin laborator kriteriyaları arasında müsbet C-reaktiv zülal, streptokokk eleyhine anticisimlerin titrinin yükselmesi mühüm ehemiyyet kesb edir. Revmatizmin müalicesinde QSİEP, kortikosteroid hormonlar, immunodepressantlardan istifade olunur.

Revmatizm barede ümumi melumat
Revmatizm (sinonimleri: revmatik qızdırma, Sokolski-Buyo xesteliyi) üçün xroniki gediş, residivlere meyllik, yaz ve payız aylarında keskinleşmeler seciyyevidir. Qazanılmış ürek qüsurlarının 80%-i ürek ve damarların revmatik zedelenmesinin payına düşür. Revmatik prosese ekser hallarda oynaqlar, seroz qişalar, deri, merkezi sinir sistemi meruz qalır. Revmatizmin rastgelme tezliyi 0,3%- 3% teşkil edir. Xestelik esasen uşaq ve yeniyetme yaşlarda (7-15 yaş) inkişaf edir; mektebeqeder yaşlı uşaqlar ve böyüklerde revmatizme az tesadüf olunur; revmatik qızdırma kişilerle müqayisede qadınlarda 3 defe artıq qeyde alınır.

Revmatizmin yaranma sebebleri ve inkişaf mexanizmi
Revmatizmin sebebleri
Revmatik hemle adeten A qrupundan olan β-hemolitik streptokokk terefinden töredilen streptokokk infeksiyasından: skarlatina, tonzillit, doğuş qızdırması, keskin otit, faringit, qızıl yel xesteliyinden sonra baş verir. Streptokokk infeksiyası keçiren pasiyentlerin 97%-de dayanıqlı immun cavab reaksiyası formalaşır. Qalan şexslerde dayanıqlı immunitet yaranmır ve β-hemolitik streptokokkla tekrar infeksiyalaşma zamanı mürekkeb autoimmun iltihabi reaksiya inkişaf edir.


Revmatizmin risk amillerine zeif immunitet, yaşın az olması, qeyri-qenaetbexş sosial şerait (qidalanma, yaşayış sahesi),

[1] 2 3 ... 7 >>