gösterirler. Şulman xesteliyi ile sistemli qan xestelikleri (trombositopeniya, xroniki mieloleykoz ve xroniki limfoleykoz, limfoqranulomatoz), hemçinin Şeqren xesteliyi, polimiozit, autoimmun tireoidit arasında elaqenin mövcudluğuna dair sübutlar var.


Diffuz eozinofil fassitinin inkişaf mexanizmi immun patologiyalarla elaqelidir. Bunu hiperqammaqlobulinemiya, sirkulyasiya eden immun kompleksler, immunoqlobulinlerin, xüsusen, IgG-nin seviyyesinin yükselmesi, hemçinin derin fassiyaların ve etraf toxumaların autoimmun iltihabı tesdiqleyir. Şulman xesteliyinin morfoloji esası yüksek konsentrasiyalı eozinofillere ve onların fibroza transformasiyasından ibaret iltihabi infiltratın yaranmasıdır. Xesteliyin sistemli sklerodermiya ile oxşarlığına baxmayaraq, eozinofil fassitli pasientlerde Reyno sindromu ve visseral patologiyalar aşkar olunmur.

Şulman xesteliyinin simptomları
Diffuz eozinofil fassiti, adeten, provokasiyaedici faktorun tesirinden bir neçe gün sonra keskin ve ya yarımkeskin formada tezahür edir. Xesteliyin başlanğıc merhelelerinde nasazlıq, subfebril temperatur, mialgiya ve artralgiya kimi qeyri-spesifik ümumi simptomlar qeyd olunur. Bu fonda tedricen ve ya qefleten etrafların distal nahiyesinin – pence, diz, el ve saidin “yastığabenzer” ağrılı ödemi inkişaf edir. Ödem nadir hallarda üz, boyun, barmaqlar, bud ve gövdeye yayılır. Ocaqlar simmetrik ve ya asimmetrik yerleşe, tek ve ya çoxsaylı ola biler. Qalınlaşma nahiyelerinde deri gergin ve parlaq olur; etrafları uzatdıqda ve derini maksimal gerdikde “apelsin qabığı” simptomu yaranır.

Şulman xesteliyi olan pasientler subyektiv olaraq yanma hissi, qaşınma, şişkinlik, deri dartınmasını hiss edir. Zedelenmiş nahiyelerde ocaqlı ve ya diffuz hiperpiqmentasiya, hiperkeratoz emele gelir. Çünki iltihabi proses veterlere, ezelelere, oynaqların sinovial qişalarına yayılır. Şulman xesteliyinin kliniki tezahürleri el barmaqları, diz, dirsek, çiyin oynaqlarının bükülmüş kontrakturaları; oliqo- ve ya

<< 1 [2] 3 4 >>