qıvrılarken desmala uzandı elleri, üzünü ve saçlarını qurulayarken düşünmemeye çalışdı. Aĝlamaq olmazdı daha artıq olan olmuşdu. Ìslaq saçları çiyinlerine daĝılmış halda vanna otaĝından çıxdıĝında ise qarşılaşdıĝı adamla olduĝu yerde donub qaldı. Baxışları sadece bir nece saniyelik qarşısındakı adamı süzsede gözlerini yere dikdi. Dayanmaq istememişdi, arxasına baxmadan qaçmaq bu adamdan uzaqlaşmaq isteyirdi. Amma bunun mümkün olmayacaĝını çox gözel bilirdi. Qarşısındakı adama baxmasa bele o adamın baxışlarını üstünde, bütün bedeninde hiss edirdi. Bu hal artıq onu qorxudurdu, bedenini titreden qorxu ile eynindeki dizleeinden bir qeder yuxarı qalan xalatın yaxasını eli ile tutmuşdu. O adam herekete gelib onun tam qarşısında dayandı. O ise qarşısındaki adamın sadece ayaqlarını izlemekle kifayetlenirdi. Üreyi sanki qulaĝında döyünürdü, qorxu hissini ilk defe bu qeder derinden hiss edirdi. Bir el belini sararken gözlerini yumdu. Diger el zerif bir şekilde çenesinden tutaraq başını qaldırarken qulaĝlarına dolan sesle udĝundu. -Asya aç gözlerini. Sert, qezebli tonda deyilen sözlerle gözlerini açdı. Üzüne dikilmiş baxışlarla bedenindeki titreyiş bir qat daha artdı. Titrek elleri helede xalatının yaxasını sıxırdı. Qara gözleri ilk defe bu adamın üzüne dikilmişdi. Yaraşıqlı idi, hemde çox. Qarabuĝdayı tenine sert cizgiler ayrı bir yaraşıq verirdi. Qehverengi gözlerinde donuq qezeb ifadesi vardı. Her kese tanış olsa da bu baxışlar ona yad idi. Onu saran qolların içinde titreyen bedeni heç cür sakitleşmirdi, dodaqları titreyirdi. Bu adamın nefesi üzúne vurduqca bu titreyiş keçmeyecekdi. Tez bitsin isteyirdi, bu adamdan uzaqlaşmaq qurtulmaq isteyirdi. Amma bunun mümkünsüzlüyünü de bilirdi. Bu adamı qezeblendirmek olmazdı. Bu onun xeyirine deyildi. Bu adamı tam olaraq tanımasa da bunu ona tembeh eden çox olmuşdu. Gözleri yaşla dolu olsa da möhkem dayanaraq özünü sıxmışdı. Aĝlamayacaqdı... Aĝlamamalı idi. Amma titrek dodaqlarını esir alan dodaqlarla ixtiyarsız süzüldü bir damla

<< 1 [2] 3 4 5 >>