yaş gözlerinden. Axşam olanlardan sonra bu artıq idi. Qezebden qarşısındakı adamın bütün sinirlerinin nece gerildiyini hiss etmişdi. Sert şekilde dodaqlarını onun dodaqlarından ayıran adam qezeble, -Aĝlama.. Deye pıçıldadı. Heç bir sevgi şefqet nidası yoxdu, gözlerinden ise heç bir şey oxunmurdu. Bu emr idi, itaet etmeli idi.. Amma olmadı bir damla daha ondan izinsiz dodaqlarına doĝru yol açdı. O anda çenesinden sertçe tutub başını qaldırdı. -Aciz qız... Sene aĝlama dedim, bir daha aĝlama. Anladın mı? Deyen sesle ixtiyarsız başını müsbet kenada yelledi. Qorxurdu.. Bu adamdan qorxmayan mı vardı?... Oda qorxurdu. -Hazırlaş babamı görmeye gedeceyik... Deyerek onu buraxdı ve çevrilib suretli addımlarla otaqdan çıxdı. Ayaqlarının qorxu ile titreyen bedenini daşıya bilmeyeceyini anlayaraq tez divara tutundu. Sakit olmalı idi, derin derin nefes aldı. Bir şeyi bu qeder qısa zamanda o da anlamışdı. Ona söylenenler doĝru idi, bu adamı qezeblendirmek olmazdı. Bir neçe deqiqe daha nefesini derdikden sonra dolaba doĝru yöneldi. Titrek elini uzadıb dolabı açan vaxt teze ve gözel paltarlar qarşılasa da onu bu onda en kiçik deyişiklik bele yaradmadı. Eline keçen ilk paltarı geyin di, qara saçlarını darayıb adeti üzre hördükden sonra aynada özüne baxdı. Dizlerinden çox aşaĝıda dayanan aĝ rengli mavi kiçik gül naxışları ile bezenmiş paltarda o bir meleyi xatırladırdı, kiçik kemer onun ince belini göz önüne çıxarmış qara uzun hörüyü ise bu görüntünü tamamlamışdı. Gözel idi.. Hedsiz gözel menzerede sadece bir şey eksik idi. Xoşbextlik. Qapı döyüldü, üreyini saran qorxu hissi ile zerif sesini çıxararaq "Gelin" dedi. Ìçeri giren qız ondan böyük olmazdı. -Şamil bey sizi gözleyir xanımım... Xanımım.. O bu evin xanımı idi, çox qızın xeyalını yaşasa da xoşbext deyildi. Bu fikir onun dodaqlarında acı bir tebessüm yaratdı. Boş nezerleri bir daha otaĝı izledi.. Qapıya yönelib otaqdan çıxaraq pillekenlere doĝru ireliledi. Aşaĝı endi, salonu da arxada buraxıb nehayet ki, temiz havaya qovuşdu.

<< 1 2 [3] 4 5 >>