Bir neçe defe derin nefes alaraq temiz havanı ciyerlerine çekdi. Maşında oturub sigaret çekerek onu izleyen adama sataşan da baxışları tez özűnü toplayıb maşına doĝru addımladı. Onun gelişini gören mühavizeci qapını açdı ve o yan oturacaqa oturdu. Yanındakı adam ise tek kelime söyledi. -Kemeri Baĝla... Deyilene emel etdikden sonra baxışları ellerinde sabitlendi. Maşın herekete gelib bu evi arxada buraxan vaxt ise yanındakı adamın sesini eşitdi. -Sen heç danışmayacaqsan mı Asya? Susmuşdu.. Hele de bir kelime bele olsun danışmamışdı içinden gelmirdi danışmaq. Hele hele bu adamla danışmaq. Dolmuş gözlerini yan pencereye çevirerek yolu izlemeye başladı. Doĝma kendinin küçelerini ilk defe idi bir maşının penceresinden izleyirdi. Bir vaxtlar o bu maşınlara maraq dolu gözlerle baxarken indi bunların heç biri onu maraqlandırmırdı. Bedenindeki aĝrılar yeni heyatının nişanesi idi. Paltarının uzun qolları altında gizlenen izler bu adama qarşı olan nifretinin sebebi idi. Oda hamı kimi arzularla yaşayırdı bir vaxtlar. O vaxtlar heç de uzaq olmasa da indi ona min il evvel olmuş kimi gelirdi. Amma eslinde cemi iki hefte evvel olmuşsu her şey. O güne lenet oxusa da o gün nece xoşbext olduĝunu xatırladı. Bulaqdan su getirib qablara doldurdu. Yemek bişirmeye başı qarışmış anasına seslendi. -Anacan, ana su getirdim. Anası ise her zamanki gözel tebessümü ile ona baxaraq -Gözel gözlüm, o baĝlamanı götür get Zehra xalan gile de anam yollayıb. Dedi.. Gözlerindeki parıltı her şeye deyerdi, üreyindeki heyecanı gizlemeye çalışaraq baĝlamanı götürdü. Zehra xala gile getmek Murad'ı görmek demek idi. Ah Murad, onun xeyallarının şahzadesi. Mesum arzularında olan yegane insan. Qelbinde gizli qalan mehebbeti. Baĝlamanı verdikden sonra heyete çıxarken qapının yan terefinde Murad onun önünü kesdi, üreyi heyecanla çırpındı baxışlarını yere dikdi. Murad aĝıllı, sakit xasiyetli terbiyeli oĝlan idi. -Asya, atan meşĝul olmasaydı seher axşam size gelerdik.. Bu sözleri gözlemirdi mi? Nece vaxtır kelime

<< 1 2 3 [4] 5 >>