SEVDALI GELİN
4.Bölüm.

Bedenini titreden ne idi? Bunun cavabını bilmirdi amma titreyerek sayıqlayan qadının dodaarından çıxan bir kelimeden sonra yaranan bu titreme keçmek bilmirdi. Qezebden mi, yoxsa qısqanclıqdan mı titrediyini bilmirdi. Evden nece çıxdıĝını bele xatırlamırdı. Derin yuxuya dalıb kabuslar ile savaşan, heç bir şeyden xebersiz qadının dodaqlarından çıxan bir adın nelere sebeb ola bileceyini heç kim düşüne bilmezdi. Kim idi bu Murad? Daha doĝrusu bu qadın üçün kim idi?
Beynini meşgul eden sual ile deli kimi sürdüyü maşını saxladı qarşısını ala bilmediyi qezeb dalĝası onu qollarına alarken, sükanı yumruqlayaraq.
-O, sene nifret edir... Heç bir zaman da sevmeyecekdi. Başqasını sevse ne deyişecek? Lenet olsun niye qelbim yanır... Niye axı niye...
Deye baĝırdı... Bele olmazdı sakitleşmeye ehtiyacı vardı, onu dinleyecek birine ehtiyacı vardı... Axlına sadece bir adam gelmişdi, maşını işe salıb tanış yolla, irelileyen vaxt derin bir nefes aldı. Bu yükü çiyinlerinden atmalı idi. Kendin en sonlarında qalan bu kiçik daxma uzaqdan baxanda insana içinde yaşanması mümkün olmayan xarabalıĝı xatırladırdı. Maşını saxlayıb boş gözlerle bir müddet bu daxmanı izledi. Derin bir nefes alaraq maşından enib yavas addımlarla xarabalıĝa benzeyen daxmaya doĝru yöneldi, qapının önüne qoyulmuş köhne stulun üstüne buraxdı õzünü. Qelbi yanarken, ruhunun üşüdüyünü hiss edirdi. Nece bir ziddiyet idi üreyindeki yanĝın onu kül ederken titreyirdi. Ìlk defe idi bir qadına qarşı bele şeyler hiss edirdi. O qadına üreyinin qapılarını sonuna qeder açmaĝa hazir idi... O ise... Hansı haqqla günahlandıracaqdı ki, bu qadını? Sadece eşitdiyi bir ad ile qısqanclıq hissine qapılmışdı. Hansı haqqla? Eslinde tutarlı bir dayaq nöqtesi vardı onun... Bu qadın hem Allah qarşısında, hemde dövlet qarşısında onun arvadı idi. Dodaqlarını iztehzalı bir tebessüm sardı. Nece heyat yoldaşı ama.. Daha dünen axşam bu qadına nifret ile yaxınlaşıb ona tecavüz etmemişdi mi? Üreyini bir el tutub sıxsa da

[1] 2 3 ... 6 >>