uzatdı...

****

"Bir zamanlar..." deyib sustu içindeki ses, susturdu.. Bir zamanlar ne arzularla yaşayırdı, indi ise heyatin ona verdiklerine bir bax... Xeyallarının eksine böyük bir boşluĝ, oysa heyatındaki her şey ne qeder sade idi. Bu qeder qarmaşıq deyildi. Sade bir toy edecekdiler, hemişe bunu xeyal edirdi... Sonra... Derin bir nefes aldı. Axı indi bunların heç bir ehemmiyeti yox idi, xeyal ettiyi heyatı deyil onun önüne qoyulmuş heyatı yaşamalı idi...
Bezen şikayet etdiyi ev işleri üçün darıxırdı. Seher atasını işe yola salandan sonra başlayan ev işleri axşama qeder davam edirdi, axşam ise Murad'ın ona verdiyi kitabları oxuyardı..
Anlaşılır olsun deye bezi şeyleri danışaq.. Asiye idi adı, nenesinin adını daşıyırdı. Onun dört yaşı olan vaxt nenesi rehmete getmişdi, o günden sonra ona Asya deye seslenmeye başlamışdılar.. Mektebe cemi iki il gede bilmişdi, kendde mektebin berbad olması ve müellimlerin olmaması sebebi ile cemi iki il oxuya bilmişdi. Yazıb oxumaĝı unutmamasının en böyük sebeni Murad idi. Murad'ın kitablara olan maraĝı sayesinde oda çox şey öyrenmişdi.
Onun cemi 19 yaşın vardı, zeif ince bir qız idi. Ailesinin yegane övladı olsa da, ondan evvel ve sonra doĝulan bütün körpeler heyata tutuna bilmeden 1,5,8 aylıq olmadan dünyadan köçmüdüler. Atası onu çox sevirdi, sert gõrünüşünün altında qızına qarşı hedsiz mehebbet vardı. Bu sebebden bütün elçilere yox demiş, öz özüne qızını xoşbext edeceyine dair söz vermişdi.. Nece deyerler sen saydıĝını say gör felek ne sayacaĝ.
Murad'a gelersek aralarında cemi 4 yas ferq vardı, uşaqlıq illerinden birlikde böyüseler de Murad mektebine davam etmek üçün rayona getmişdi, eskerliyini bitirib geldikden sonra da kendde işlemeye başlamışdı.. Ìlk görüşde vurulmuşdu, Murad ise exlaqı, ve terbiyesi gereyi bir defe bele olsun öz hisslerini dile getirmemişdi.. En sonunda anası ile danışıb onlarında razılıqın almışdı, her şey planlaşdırılmışken butun bunlar olmuşdu..
Xeyallara cemi bir addım qalmışken bir el onu

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>