xoşbext olduĝu kiçik dünyasından ayırıb, yad bir dünyanın içine atmişdı. Kendin cemi bir neçe küçesini tanıyan, iki refiqesi ile getdiyi bulaq dan başqa yere gede bilmeyen qız õz heyatında xoşbext idi, anasından ayrılmaq ona aĝır gelirdi. Cemi iki gün evvel beyaz gelinlikde bu eve geldiyi anı xatırladı.. Tek idi, tek tenha... Yanında tanımadıĝı insanlar vardı ki, bu insanlar ona yad idi.
Heyat yoldaşı olan insan haqqında heç bir şey bilmirdi. Üzünü bele görmemişdi. Sadece bezi söhbetlerde adını eşitmişdi... Şamil bey... Kendin böyüklerinden biri olan Mürsel bey'in nevesi ve varisi Şamil bey. Cox sert ve telebkar olduĝu deyilirdi. Beyaz gelinlikde evlerini terk eden vaxt anasının caresiz baxışlarını görmüşdü, atası ise başını qaldırıb onun üzüne bele baxmamışdı, baxa bilmemişdi. Ve onun gözleri bir neferi axtarmışdı son ana qeder, Murad'ın gelib onu aparacaĝına inanmışdı.. Axı naĝıllarda bele olmurdu.. Aĝ atlı oĝlan gelib öz şahzadesini aparırdı... Ama onlar naĝıl idi, bunu toy gecesi ruhunda hiss etdiy ezab ile anlamışdı.
Bir damla yaş süzüldü gözlerinden artıq bir nece saat idi ki, burda pencere qarşısında qoyulmuş kresloda oturub dizlerini qucaqlayıb xeyal alemine dalmışdı. Bir zamanlar xoşbext olduĝu anları xatırlamışdı... Xidmetçi qız ona seher yemeyi hazırlasa da, bir tike bele yememişdi. Ac deyildi, heç bir şey istemirdi.. Yaşamaq üçün en kiçik sebeb bele tapa bilmirdi. Qurduĝu bütün xeyallar domino daşları kimi bir birinin ardınca yıxılırdı o ise caresiz gözlerle izlemekden başqa heç ne ede bilmirdi. Aĝlamaq isteyirdi, baĝıra, baĝıra aĝlamaq.. Ama ona aĝlamaq bele qadaĝan edilmişdi. Bir damla daha süzüldü gözlerinden.
-Sen acda'mı deyilsen?
Qulaĝına dolan sesle irkildi, telesiy gözlerini silmeye çalışdı.. Bu ses soyuq deyildi, dünen axşamkı qeder soyuq deyildi, amma yenede sertliyini mühafize edirdi.
-Sen yene mi aĝlamısan?
Qorxu bedenini sardı, cinayet başında yaxalanmış uşaqlar kimi ciyinlerini qısdı. Aĝlamaq olmazdı, aĝlamamalı idi. Onun tam

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>