üreyinde derin iz buraxmışdı. Ona en çox hansı heqiqet ezab verirdi bu qadının ona nifret etmesi mi, yoxsa başqa birini sevmesi mi? Beynini meşĝul edib üreyine şübhe salan bu suallara cavab tapa bilmirdi. Qarşısındakı şorbadan bir qaşıq aldı... Yeye bilmeyecekdi, ac idi amma iştahı heç ne çekmirdi. Boĝazından keçmirdi. Yerinden qalxdı, önündeki yemeklerden ayrılan qadının sual dolu baxışlarını gördü. -Paltarımı deyişim sonra gederik. Sen davam et... Dedi, ondan cavab gözlemeden pillekenlere doĝru yöneldi.. Genc qadının üreyinde ise heyecan hakim idi, helede olanlara inanmırdı... Derin sakitliyin höküm sürdüyü maşın bu labrinti xatırladan küçeleri arxada buraxan vaxt bir defe bele olsa yanındakı qadına baxmamışdı. Gözlerini yoldan ayırmasa da, aĝlında bu qadından başqa heç bir şey yox idi.. Saleh dayının sözleri qulaqlarında tekrarlanırdı... "O senin arvadın ola biler, bedeni sene aid ola biler amma üreyini zor gücü ile elde ede bilmezsen..." Gözleri bir anlıq barmaĝındaki üzüye sataşdı.. O anda üzünü acı bir tebessüm sardı. Her şey ne qeribe bir hal almışdı. Bele olmamalı idi, ilk defe sevgi adlı hissi bütün hüceyreleri ile hiss ederken bu qeder çetin olmamalı idi... -Teşekkür edirem... Qulaqlarına dolan o xoş sesle bütün fikirlerini unudaraq baxışlarını yan oturacaqda eyleşmiş qadına çevirdi. -Niye teşekkür edirsen? Deye soruşdu, genc qadın çaşqın halda. -Meni anamın yanına getirdiyiniz üçün... Deye pıçıldadı, bu üç günde qurduĝu en uzun cümle bu idi. Dodaqlarını acı bir tebessüm sardı bu qadın onun arvadı olsa da ona siz deyirdi, onu özüne yad hesab edirdi... Haqsızda deyildi... Maşını dar küçelerden birinde saxladı... Baxışları sükanı sıxan elinde sabitlendi.. -Sen esir deyilsen Asya.. Ìstediyin vaxt istediyin yere gede bilersen... Dedi, derin bir nefes aldı.. Genc qadın çaşqın halda onu dinleyerken, o bu qadına baxmamaĝa çalışırdı... -Olanlar... Bir el onun boĝazını sıxırdı sanki, sözler zorla dodaqları arasından çıxırdı. -Olanlar.. menim isteyim daxilinde

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>