Anası bele Asya'nın hansı şertler altında er evine getdiyini az çox bilirdi. Bu sözlerle anası onu daha çox yaralayırdı. O gün... Eyer o gün, anası onun dizlerine qapanıb and aman etmeseydi indi bunlar olmayacaqdı... -Ana xahiş edirem bu sefer çekil yolumdan. Anasının ise onu buraxmaq fikiri yox idi. Oĝlunun nece ezab çektiyini, bu iki heftede onun her gün nece diri diri öldüyünü görürdü. Üreyi buna dözmese de elinden heç ne gelmirdi artıq olan olmuşdu... -Oĝlum o qız daha başqasının arvadıdır, sen başqasının namusuna mı göz dikeceksen? O qız artıq başqasının qa... Qadın sözünü tamamlaya bilmedi, oĝlunun gözlerinde gördüyü qezeb qarışıq keder ifadesi onu susmaĝa vadar etmişdi. Bir vaxtlar xoşbextlik saçan sevgi ile parıldayan gözlerde gördüyü derin keder, onun qelbini parçaladı. Bir addım geri çekilib oĝluna yol verdi. Murad qapıya doĝru bir neçe addım atıb dayandı. Çevrilib anasına baxmadan. -Bir defe görüm onu ana, eyer mene xoşbext olduĝunu söylese... Derin bir nefes aldı, boĝazına düyünlenen şeyi geri yollamaĝa çalışaraq, sözünü tamamladı. -Eyer xoşbextirse gederem buralardan, amma eyer bedbextirse onu aparmaĝıma sen bele mane ola bilmeyeceksen... Pillekenleri enib heyete düşerken anasının göz yaşlarını ve feryadını eşitse de bu defe dayanmadı.. Suretli addımlarla heyet qapısından çıxıb küçeye ayaĝ basdı. Labrinti xatırladan yollarla tanış eve doĝru addımladı.. Ferqinde bele olmadan bir vaxtlar ona xoşbextlik bexş eden eve doĝru addımlarken evin qapısı önündeki maşının yanında dayanan iki neferi görünce bu genc adam olduĝu yerde donub qaldı.

<< 1 ... 4 5 [6]