Quduzluq – esasen, merkezi sinir sisteminin ağır zedelenmeleri ile xarakterize olunan letal sonluqlu virus etiologiyalı zoonoz infeksiyadır. İnsan quduzluğa heyvan dişlemesi zamanı yoluxur. Töredici sinir lifleri ile orqanizme yayılır; quduzluq virusu evvelce sinir liflerinin oyanıqlığını yükseldir, sonra ise onların iflicine sebeb olur. Virus baş ve onurğa beyin toxumasına daxil olaraq klinik olaraq müxtelif fobiyalar, aqressiv oyanma tutmaları, hallüsinator sindromlarla tezahür eden MSS-nin fealiyyetinin kobud pozulmalarına sebeb olur. Quduzluq bu güne qeder müalice olunmayan xestelik olaraq qalır. Buna göre de heyvan dişlemesi zamanı pasiente antirab (quduzluq eleyhine) profilaktik vaksinlerin teyinatının ehemiyyetini qiymetlendirmek çox çetindir.

Töredicinin xarakteristikası
Quduzluğu iki spesifik antigene (hell olan AgS ve sethi AgV&) malik, gülle formalı, RNT terkibli rabdovirus töredir. Replikasiya prosesinde virus neyronlarda spesifik quruluşlar – eozinofil Babeş-Neqri cisimciyinin emele gelmesini sebeb olur. Quduzluq virusu soyuğa ve şaxtaya davamlıdır, lakin qaynama, ultrabenövşeyi şüalanmanın tesiri, hemçinin müxtelif kimyevi reagentlerle (lizol, xloramin, karbon turşusu, sulema ve s.) dezinfeksiya zamanı asanlıqla inaktivleşir.

Quduzluğun rezervuarı ve menbeyi etyeyen heyvanlardır (itler, canavarlar, pişikler, bezi gemiriciler, atlar ve sığırlar). Heyvanlar virusu tüpürcekleri ile xaric edirler; kontagioz dövr klinik elametler inkişaf etmezden 8-10 gün evvel başlayır. Xeste insanlar infeksiya menbeyi deyil. Quduzluq parenteral, adeten, xeste heyvanın insanı dişlemesi zamanı ötürülür. Bu zaman töredicilerle zengin tüpürcek yaraya düşür ve virus damar dövranına daxil olur. Hazırda aerogen, alimentar ve transplasentar yolla yoluxmanın mümkünlüyü haqda melumatlar var.


İnsanlar quduzluğa qarşı tebii, mehdud hessaslığa malikdir; yoluxma zamanı infeksiyanın inkişaf ehtimalı dişlemin lokalizasiyası ve zedelenmenin derinliyinden asılıdır; 23%-den

[1] 2 3 ... 5 >>