Başlanğıc merhelede (depressiya) tedricen xestenin davranışları deyişmeye başlayır. Nadir hallarında depressiya ümumi nasazlıq, subfebril temperatur, infeksiya qapısında (bir qayda olaraq, xesteliyin başlanğıcında artıq sağalmış yara) ağrını qabaqlayır. Bezen (çox nadir hallarda) töredicinin daxil olduğu yer yeniden iltihablaşır. Adeten, bu dövrde xesteliyin klinikası merkezi sinir sisteminin tezahürleri (baş ağrıları, yuxunun pozulması, iştahasızlıq) ve psixoloji simptomlarla (apatiya; hessaslıq (qıcıqlanma), qorxu tutmaları, ruh düşkünlüyü) mehdudlaşır. Bezen xesteler döş qefesinde diskomfort (sıxılma) hiss ede, hezmin pozulmasından (adeten, qebizlikle) eziyyet çeke bilerler.

Xesteliyin pik dövrü (oyanma merhelesi) depresiya elametlerinin meydana çıxmasından 2-3 gün sonra başlayır ve müxtelif fobiyaların – sudan, havadan, küyden, işıqdan qorxunun inkişafı ile xarakterize olunub. Hidrofobiya – sudan qorxma xestelere içmeye mane olur. Xarakterik davranış bir stekan suyu xesteye uzatdıqda o stekanı sevincle alır, lakin mayeni içmek cehdi qorxu tutmasına, teneffüsün dayanmasına sebeb olur ve xeste stekanı tullayır. Lakin quduzluq hemişe hidrofobiya ile müşayiet olunmur; bu ise onun diaqnostikasını çetinleşdirir. Xesteliyin proqressivleşmesi zamanı pasientler güclü yanğı hissinden eziyyet çekirler; hetta suyun görünüşü ve sesine qarşı formalaşmış refleks teneffüs ezelelerinin spazmına sebeb olur.

Aerofobiya havanın hereketi ile elaqedar olaraq boğulma tutmalarının meydana çıxması ile xarakterize olunur. Akustofobiya ve fotofobiya zamanı bele reaksiya küy ve parlaq işığa qarşı müşahide olunur. Boğulma tutmaları qısa müddetlidir (bir neçe saniye), onları mimik ezelelerin spazmı ve qıcolmaları, bebeklerin genişlenmesi müşayiet edir; xesteler oyanıq olur, panik qorxu hiss edirler, qışqırırlar, başlarını arxaya doğru eyirler. Ellerin esmesi müşahide olunur. Paroksizmler zamanı teneffüs fasileli, xırıltılı, nefesverme ise küylüdür. Teneffüsde çiyin qurşağı

<< 1 2 [3] 4 5 >>