vaxtlar sevgi ile baxdıĝı bu adam daha ona yad idi. -Murad oĝlum qurban olum get burdan... Anasının telaş dolu sesini eşitdi. Narahat olmaqda çox haqlı idi, qızının bir vaxtlar bu adama olan hisslerini, ve bu adamın da onun qızını nece sevdiyini gözel bilirdi. Amma artıq onun qızı evli bir qadın idi, atası veya başqa biri bu menzereni görse çox daha pis şeyler ola bilerdi... -Murad, ged oĝlum xahiş edirem get... Anası telaş içinde onun qolundan tuttu, -Asya eve keç... Genc qadın tereddüd bele etmeden anasının emrine itaet edib darvazaya doĝru addımladı... -Asya xahiş edirem bir kelime danışaq... Bir vaxtlar bir sözü ile ölüme gede bileceyi adamın sesi ona çox soyuq ve yad gelirdi. Bu mesele uzanmamalı idi her şey burda hell olmalı idi. Olduĝu yerde dayanıb arxaya baxdı.. -Danışacaq heç bir şey yoxdu. Sen çox gecikmisen.. Sesinin titremediyine şükr edirdi. Qarşısındakı adamın ezab içinde ona baxan gözlerinin içine baxaraq sözüne davam etdi -Söyleyeceyin şeylerin artıq menim üçün heç bir ehemiyyeti yoxdur... Dedi, anasının qolundan tutaraq yarı açıq qapıdan içeri keçdi... ******* Boş küçede taxta qapının sesi eks,seda verdi. Bir damla yaş süzüldü gözlerinden. Haqsız deyildi bu qadın... Gecikmişdi... Çox gecikmişdi. Amma sebebi vardı, kim bir ananın göz yaşlarını, yalvarışlarını görmezden gele bilerdi ki? Sakit küçede addımlarının sesini dinleyerek irelileyirdi... Heç bir şey düşünmürdü... O bunlara layiq deyildi. Bu qadının baxışları onun gözlerinin önünden getmirdi. O gözlerde... O qara gözlerde onun uzun illerdir görmeye alışdıĝı, onun yaşamaq üçün sebebi olan şeyi göre bilmemişdi... Onun yerine ümüdsüzlük vardı, peşmanlıq, keder vardı birde... Birde daha başqa izahı imkansız bir şey vardı... Ìllerdir xeyalında yaşayan qara gözlerin ona bele yad baxa bileceyine inanmamışdı... Heç bir şey hiss etmirdi.. Gözlerinden axan yaşları bele hiss etmirdi... Harda olduĝunu, hara getdiyini bilmirdi.. Etrafda ona baxaraq pıçıldaşan insanları görmürdü.. Bir an ondan cemi iki
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç