baş verir; bununla da, kolbacıqlar üç qrupa ayrılır. Hissevi axromatopsiyanın daha tez-tez müşahide olunan tipleri aşağıdakılardır:

Аxromatopsiyanın simptomları
Аxromatopsiyanın simptomları
Axromatopsiyanın ekser simptomları subyektivdir, lakin xesteliyin obyektiv göstericileri de mövcuddur. Tam axromatopsiya zamanı ağ-qara görmeden başqa xestelerde nistaqm ve uzağı görme (hipermetropiya) de tez-tez aşkar olunur. Sarı lekenin fotoreseptorlarının (esasen kolbacıqların) işığa hessaslığının olmaması sebebinden görme itiliyi tez-tez 0,1 ve daha aşağı seviyyeyedek azalır. Axromatopsiya hem de gözlerin işığa hessaslığının yükselmesine, bu fonda işıq qorxusuna ve gündüz korluğuna (hemeralopiya) getirib çıxarır. Yuxarıdakı simptomlar tez-tez çepgözlükle ağırlaşır. Tam axromatopsiya zamanı psixoloji faktorlar mühüm rol oyayır: tez-tez baxışlarını aşağı salır (işığa hessaslıq yüksek olduğundan), tünd eyneklerden istifadenin vacibliyi pasiente üzücü tesir edir.

Natamam axromatopsiyada yuxarıda qeyd olunmuş bütün simptomlar müşahide olunur; lakin hemin simptomlar zeif tezahür edir. bu, fotoreseptorların yalnız bir hissesinin (kolbacıqların 1/3-inin) zedelenmesi ile bağlıdır. Buna göre de işıqdan qorxma ve hemeralopiya zeif intensivdir; nadir hallarda görme itiliyi 0,3-e qeder enir, uzağı görme inkişaf edir. subyektiv simptom reng duyğusunun pozulmasıdır; mes., protanopiya zamanı natamam axromatopsiyalı pasient yaşıl ve qırmızı rengi ferqlendire bilmir.

Аxromatopsiyanın diaqnostikası
Axromatopsiyanın diaqnostikası oftalmoloq müayinesi, irsi anamnez ve genetik müayinelere esaslanır. Xesteliyin esas oftalmoloji tezahürü reng duyğusunun pozulmasıdır. Bu, Rabkin lövhesi vasitesile aşkarlanır. Axromatopsiyalı pasientler resmlerde rengareng dairelerden ibaret reqemleri ve tesvirleri ferqlendire bilmirler. Oftalmoloq müxtelif tipli ve rengli lövhelerden istifade etmekle axromatopsiyanın tam ve ya natamam (protanopiya ve ya deyteranopiya) formasını müeyyenleşdire bilir.

<< 1 2 3 [4] 5 >>