Qardner sindromu – yoğun bağırsağın polipozunun deri, sümükler ve yumşaq toxumaların xoşxasseli şişleri (osteoma, fibroma, neyrofibroma, epitelial kista ve s.) ile müşterek şekilde inkişaf etdiyi irsi xestelikdir. Patologiya uzun müddet simptomsuz gede ve ya qarında köp ve qurultu, necisin pozulması ile tezahür ede bilir. Polipoz bezi hallarda qanaxma ve yaxud bağırsaq keçmemezliyi ile ağırlaşır. Qardner sindromunun rast gelindiyi pasiyentlerde kolorektal xerçengin yaranma ehtimalı yüksek olur. Diaqnoz şikayetler, ailevi anamnez, rentgenoqrafiya, KT, MRT, USM, endoskopiya ve diger müayinelerin neticeleri esasında qoyulur. Müalice meqsedile endoskopik polipektomiya aparılır ve ya bağırsağın zedelenmiş hissesi rezeksiya olunur.

Qardner sindromu barede ümumi melumat
Qardner sindromu – nadir rast gelinen genetik xestelikdir. Polipoz esasen düz ve siqmavari bağırsaqda müşahide olunur, lakin polipler bağırsağın diger hisselerinde de inkişaf ede bilir. Sindrom ilk defe 1951-ci ilde amerikalı hekim-genetik E.C.Qardner terefinden tesvir olunmuşdur. Tibb edebiyyatında 100-den artıq insanın bu xesteliye tutulması barede melumatlar qeyd olunmuşdur. Yoğun bağırsağın poliplerinin kolorektal xerçenge çevrilme riski orta hesabla 95% teşkil edir.

Qardner sindromunun yaranma sebebleri
Qardner sindromunun yaranma sebebleri
Qardner sindromu autosom-dominant tip üzre ötürülür. Bağırsaq ve bağırsaqdan kenar klinik tezahürlerin ifadeliliyi deyişken olur. Qardner simptomunun ilkin elametlerine adeten 10 yaşdan yuxarı uşaqlarda tesadüf olunur. Xestelik gec başlanaraq, 20 yaşdan sonra inkişaf ede bilir. Bezen Qardner sindromlu xestelerde yoğun bağırsağın polipozu, osteoma ve yumşaq toxumanın şişleri ile yanaşı mede, nazik ve onikibarmaq bağırsağın polipleri aşkarlanır.


Qardner sindromunun elametleri
Qardner sindromunun elametleri
Qardner sindromu xarakterik triada: yoğun bağırsağın aşağı şöbelerinin diffuz polipozu, yastı ve borulu sümüklerin osteomaları, deri ve yumşaq

[1] 2 3 4 >>