inkişaf merhelelerinin ümumqebulolunmuş tesnifatı mövcud deyil. Müxtelif tedqiqatçılar terefinden xesteliyin 4-6 merhelesi ayırd edilir.

sellülitin I merhelesi derinin zeif nezere çarpan ödemi ve şişkinliyi ile xarakterize olunur. Derinin relyefi pozulmur, lakin zedelenmiş nahiyelerde regenerasiya prosesleri uzun müddet davam edir (sıyrıntı ve yaralar gec sağalır). Toxumalarda durğunluq halları, derialtı piy qatında mayenin lengimesi, hüceyre arası mayede parçalanma mehsullarının toplanması qeyde alınır.
sellülitin II merhelesi derinin nahamar relyefi ile tezahür edir. Ezele gerginliyi zamanı deri sethindeki qabarlar daha ifadeli olur. Venoz ve limfa sistemleri toxumalardan mayenin axınını temin ede bilmir, bu da toxumadaxili mayenin damarlara tezyiqinin artmasına sebeb olur. Ödem, toxumaların gerginliyi ve toksinlerin toplanması piy yığınlarının berkimesine getirib çıxarır.
sellülitin III merhelesi (mikronodulyar) asanlıqla nezere çarpır. Derinin 2 barmaq arasında sıxılması zamanı «portağal qabığı» effekti izlenilir. Toxumaların ödemi arteriyaları sıxır. Venoz ve arterial qan dövranında durğunluq yaranır. Kapilyarların divarları zeifleyir, onların keçiriciliyi yükselir. Limfa ve qan toxumalara hopur, deride daimi sıyrıntılar müşahide edilir. Birleşdirici toxuma çoxalır ve kapsul şeklinde piy toxumalarını ehate edir – “mikronodul” berkimeler formalaşır.
sellülitin IV merhelesi zedelenme nahiyesinin gözle görünen kobud deyişiklikleri ile seciyyelenir: derideki kele-kötürlük hetta ezelelerin boşaldıqda bele keçib getmir. Mikronodullar birleşerek, makronodullar ve ya «sellülit daşları» emele getirir. Birleşdirici toxuma daha da artır. Sellülitli zonaların qan tehcizatının zeif olması deriye soyuqluq ve göy çalartı verir. Deriye tezyiq ağrı hissiyyatı ile müşayiet olunur.
Sellülitin V ve VI merheleleri zedelenmenin daha iri saheleri ehate etmesi ve deyişikliklerin ifadeli olması ile xarakterize edilir. Bu merhelelerde sellülite çiyin ve qollarda da tesadüf

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>