şübhelenmeye esas verir. Bağırsaq qanaxmaları güclü olmur. Lakin uzunmüddetli qanaxmalar xroniki posthemorragik anemiyanın inkişafına getirib çıxarır. Şişin parçalanması ve bağırsaq möhteviyyatının lengimesi sebebinden baş veren intoksikasiya ümumi veziyyetin pozulmasına sebeb olur. Xesteler adeten yorğunluq, halsızlıq, subfebrilitet, çeki itkisinden şikayet edir.

Klinik gedişden asılı olaraq, yoğun bağırsaq xerçengi aşağıdakı formalara ayrılır:

toksiko-anemik – xesteliyin klinikasında ümumi elametler – qızdırma, proqressivleşen hipoxrom anemiya) üstünlük teşkil edir.
enterokolitik – esas tezahürler bağırsaq pozğunluqlarından ibaret olduğundan kolorektal xerçeng enterit, kolit, enterokolit, dizenteriya ile differensiya edilmelidir.
dispepsik – qastrit, mede xorası, xolesistitin klinikasını xatırladan mede-bağırsaq diskomfortu ile seciyyelenir.
obturasion – proqressivleşen bağırsaq keçmemezliyi ile müşayiet olunur.
psevdoiltihabi – qarın boşluğunda geden iltihabi prosesin elametleri: qızdırma, abdominal ağrılar, leykositoz ve s. ile xarakterize olunur. Yoğun bağırsaq xerçenginin bu forması adneksit, appendikulyar infiltrat, pielonefrit altında gizlene bilir.
atipik – ümumi elametlerin ve bağırsaq keçmemezliyinin müşahide edilmediyi halda qarın boşluğunun palpasiyası zamanı töreme aşkarlanır.
Yoğun bağırsaq xerçenginin diaqnostikası
Yoğun bağırsaq xerçenginin diaqnostikasından klinik, rentgenoloji, endoskopik ve laborator müayinelerden istifade olunur. Obyektiv baxış, qarnın palpasiyası, qarın boşluğunun perkusiyası, barmaqla rektal ve ginekoloji müayineler zamanı yararlı melumatlar elde oluna biler.

Rentgenoloji diaqnostika kontrast maddenin yeridilmesi ile irriqoskopiyadan, qarın boşluğunun icmal rentgenoqrafiyasından ibaretdir. Şişin vizualizasiyası, sitoloji ve histoloji müayineler üçün bioptatın ve yaxmanın götürülmesi meqsedile rektosiqmoskopiya ve kolonoskopiya aparılır. Topik diaqnostikanın informativ üsulları sırasına yoğun bağırsağın

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>