hallar ishalla qebizliyin növbeleşmesi ile özünü büruze verir. Qebizlik bağırsağın zedelenmiş hissesinin spazmı ve onun menfezinin keskin daralması neticesinde formalaşır. Bağırsaq divarının ezeleleri boşaldıqda ishal meydana çıxır. Divertikulit fonunda suyun yoğun bağırsaqda sorulmasının pozulması diareyaya getirib çıxara bilir. Bu patoloji veziyyet zamanı necisde qana rast gelmek mümkündür. İltihablaşma ile elaqedar divertikulitin yerleşdiyi sahede qanayan xora ve eroziyaların formalaşması qanlı ifrazatlarla müşayiet edilir. Qanaxma adeten zeif olur. Qan izleri defekasiya aktından sonra necis kütlelerinin üzerinde ve ya tualet kağızında aşkarlanır. Qanaxma divertikulitden eziyyet çeken insanların 10%-de qeyde alınır. Nadir hallarda iltihablaşmış divertikulun perforasiyası baş verir, onun möhteviyyatı qarın boşluğuna tökülerek, peritonite sebeb olur.

İfadeli iltihabi reaksiya zamanı divertikulit hipertermiya ile tezahür edir. Qızdırma xüsusi maddelerin –pirogenlerin qana keçmesi neticesinde baş verir. Orqanizmin müdafie qüvvelerinin aktivleşmesi beden heraretinin yükselmesi ile müşahide olunur. Divertikulitin diger elametlerine intoksikasiyanın ümumi tezahürleri – ürekbulanma, iştahsızlıq, qusma ve ümumi halsızlıq aiddir.

Divertikulitin diaqnostikası
Divertikulitin diaqnostikasında fizikal müayine mühüm rol oynayır. Palpasiya zamanı yoğun bağırsağın spazma uğrayan iltihablaşmış seqmenti müeyyen edilir. İri ölçülü divertikul adeten ağrılı yumru töreme şeklinde ellenir. İltihab sahesinin üzerine elle tezyiq etdikde ağrı meydana çıxır. Divertikulitin diaqnostikasında instrumental müayine üsullarından: yoğun bağırsağın endoskopiyası (kolonoskopiya), konstrastlaşdırılmış rentgenoqrafiya, qarın boşluğu orqanlarının USM-den istifade edilir. Gösterişlere esasen laparoskopiya icra olunur. Laborator üsullar arasında qanın ümumi analizi ve biokimyevi göstericilerin qiymetlendirilmesine üstünlük verilir.

Kolonoskopiya divertikulun esas müayine üsulu sayılır. Onun

<< 1 2 [3] 4 5 >>