müayine, rentgenoloji ve endoskopik üsullar, laborator analizlerin neticeleri esasında qoyulur. İlkin merhelede hekim-proktoloq xestenin aralıq ve anus nasiyesine baxış keçirir, iltihab elametlerini, maserasiya sahelerini aşkar edir. Sonra barmaqlq rektal müayine aparılır. Onun kömeyile sfinkterin spazmı ve ya boşalması, selikli qişanın ödemi, bağırsağın daralması ve diger patoloji deyişiklikler üze çıxarılır. Bu deyişikliklerin vizual qiymetlendirilmesi, proktitin növünün ve iltihabi proseslerin ifadeliliyinin teyini rektoromanoskopiya prosesinde heyata keçirilir. Ehtiyac yarandıqda endoskopik müayine zamanı biopsiya aparılır.

Düz bağırsaqda strikturaların olmasında şübhelendikde irriqoskopiya ve ya irriqoqrafiya teyin olunur. Radioloji müayinelerin neticeleri düz bağırsağın xarakterik daralmasını sübut edir. Patoloji qarışıqları, leykosit, parazit ve bakteriyaları aşkar etmek üçün necis analizinden istifade edilir.


Proktit babasil, paraproktit, polipoz, düz bağırsaq xerçengi ve yoğun bağırsağın aşağı şöbelerinin selikli qişasının, elece de perianal nahiyenin iltihabı ile müşayiet olunan diger xesteliklerle differensiasiya edilir.

Proktitin müalicesi
Müalice konservativ yolla aparılır, etiopatogenetik ve simptomatik terapiyadan ibaret olur. Pasiyentlere pehriz ve yataq rejimi teyin edilir. Uzun müddet oturaq veziyyetde qalmaq meslehet görülmür. Xestenin veziyyeti yaxşılaşdıqdan sonra mülayim fiziki aktivlik tövsiye edilir. Keskin proktitin ağır formalarında (xoralı, xoralı-nekrotik) başlanğıc merhelede xeste stasionara hospitalizasiya olunur.

Parazitar proktitlerde antihelmint vasitelerden istifade olunur. Spesifik ve qeyri-spesifik infeksiyalarda töredicinin növü nezere alınmaqla, antibakterial ve ya viruseleyhine terapiya aparılır. Mede-bağırsaq sisteminin xroniki xesteliklerinde esas patologiyanın müalicesine üstünlük verilir. Spazmı azaltmaq, aldadıcı çağırışları aradan qaldırmaq ve ağrının intensivliyini zeifletmek meqsedile spazmolitikler,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>