diaqnozunun qoyulması çetinlik töretmir. Xesteliyin diaqnostikasında istifade edilen en informativ instrumental ve diaqnostik üsullar aşağıdakılardır:

Rentgenoloji müayine. Nazik bağırsağın rentgenoqrafiyası ve irriqoskopiya vasitesile şüa zedelenmesinin xarakterik elametleri vizualizasiya edilir. Müayine prosesinde qaustrasiyaların olmaması, selikli qişanın kritptlerinin hamarlaşması, xora ve ya fistula, bağırsağın çapıq stenozu aşkarlanır. Mürekkeb hallarda qarın boşluğunun MRT, MSKT icra olunur.
Kolonoskopiya. Düz bağırsaqdan yeridilen endoskop vasitesile yoğun bağırsağın bütün hisseleri müayine olunur. Enetrokolit zamanı selikli qişanın kataral iltihab ocaqları, xora defektleri, nöqtevi qansızmalar, atrofiya saheleri müşahide olunur. Histoloji müayinenin aparılması üçün bağırsaq divarından biopsiya götürülür.
Koproqramma. Necis analizinde radiasion iltihabın tipik elametleri: selik, külli miqdarda eritrosit ve leykosit, neytral yağların qarışığı, hezm olunmamış qida qalıqları müeyyen edilir. Patogen mirofloranı teyin etmek üçün diaqnostika bakterioloji ekilme ile tamamlana biler.
Xroniki iltihab zamanı mezenterial angioqrafiyanın kömeyile işemiyaya sebeb olan arteriolaların zedelenmesi üze çıxarılır. Enterokolitin diger mümkün sebeblerini (laktazaya qarşı hessaslıq, izafi bakterial artım sindromu) inkar etmek meqsedile funksional H2-teneffüs testleri aparılır. Radiasion enterokolit sindromu üçün qanın klinik analizinde hemoqlobin, eritrosit ve retikulositlerin miqdarının azalması xarakterikdir.

Radiasion enterokolit bağırsağın iltihabi xestelikleri (terminal ileit, qeyri-spesifik xoralı kolit), virus ve ya bakterial etiologiyalı enterokolit, amöbiaz, seliakiya, birincili laktoza çatışmazlığı, izafi bakterial artım sindromu, hezm traktının bedxasseli şişleri ile differensiasiya edilir. Hekim-proktoloq ve ya qastroenteroloqun müayinesi ile yanaşı onkoloq, radioloq, infeksionist, hematoloq, ümumi cerrahın konsultasiyası teleb oluna biler.

Radiasion

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>