toksiki meqakolon zamanı müşahide edilir. Bezi hallarda tibbi prosedurlar, meselen, kolonoskopiya ve ya rektoromanoskopiya bağırsaq divarının bütövlüyünün pozulması ile neticelenir. Bu tip ağırlaşmalar orta hesabla 0,2% teşkil edir. Yoğun bağırsağın qeyri-travmatik perforasiya ehtimalını artıran amillere immunodepressantların ve bir sıra hormonal preparatların qebulu aiddir. Yoğun bağırsağın travmatik deşilmesi kesilmiş, didilmiş, cırılmış yaralar, elece de qarın nahiyesinin qapalı zedelenmelerinde baş verir.

Yoğun bağırsağın perforasiyasının elametleri
Yoğun bağırsağın perforasiyasının elametleri
Yoğun bağırsağın perforasiyası üçün keskin qarın simptomatikası xarakterikdir. Pasiyentler intensiv ağrılardan şikayetlenir, qarın nahiyesini elleri ile qucaqlayaraq, terpenmeye çalışırlar. Onlar ayaqlarını qarına sıxaraq, yan teref ve ya arxası üste uzanıb mecburi veziyyet alırlar. Xestelerin beden herareti evvelce subfebril, sonra ise febril reqemlere qeder yükselir. Halsızlıq, ürekbulanma, qusma, deri örtüklerinin avazıması, sidik ifrazının azalması, taxikardiya ve teneffüs pozğunluğu müşahide edilir. Qarnın köpmesi ve ön divar ezelelerinin gerginliyi perforasiyanın klinik gedişinin xüsusiyyetlerindendir. Palpasiya zamanı ağrı güclenir. Deşilme nahiyesinde ağrının intensivliyi daha yüksek olur.

Perforasiyadan bir müddet sonra peritonun reseptorlarının qarın boşluğunda geden patoloji proseslere adaptasiyası neticesinde ağrı sindromu zeifleyir. Peritonit zamanı ağrı ve qarnın ön divar ezelelerinin gerginliyi artır. Onlar qarnın bütün nahiyelerine yayılır. Qaraciyerin perkusiyasında orqanın kütlüyünün itmesi müeyyen olunur, bu da qarın boşluğunda qazların toplanmasından xeber verir. Qarnın maili nahiyelerinde mayenin yığılması ile elaqedar ses kütleşir. Auskultasiyada peritaltikanın pozulması sebebinden bağırsaq küylerinin zeiflemesi ve ya tamamen itmesi aşkarlanır.

Absesle ağırlaşaraq, yoğun bağırsağın perforasiyasına getirib çıxaran divertikulit zamanı

<< 1 [2] 3 4 5 >>