selikli qışasından kenarda (uşaqlıq boruları, yumurtalıqlar, hezm, teneffüs ve ya sidik-ifrazat sistemi) çoxalması ile xarakterize olunur. Hüceyrelerin yayılması kontakt, limfogen ve ya hematogen yolla baş verir. Endometrioz şiş xesteliklerine aid edilmir, çünki bu patologiya zamanı heterotopik yerleşmiş hüceyreler öz normal quruluşlarını qoruyub saxlayır.

Bununla yanaşı, xestelik bir çox ağırlaşmalara getirib çıxarır. Uşaqlığın daxili qişasının bütün hüceyreleri yerleşmesinden asılı olmayaraq, cinsi hormonların tesiri altında siklik deyişikliklere meruz qalır. Onlar intensiv olaraq çoxalır, aybaşı zamanı qoparaq ayrılır. Bu da öz növbesinde kistaların yaranmasına, etraf toxumaların iltihabına ve bitişme proseslerinin inkişafına sebeb olur. Daxili ve xarici endometriozun birge rastgelme tezliyi melum deyil, lakin mütexessislerin fikrince, uşaqlığın adenomiozu olan xestelerin ekseriyyetinde diger orqanlarda da endometrium hüceyrelerinin heterotopik ocaqları mövcuddur.

Adenomiozun sebebleri
Adenomiozun sebebleri
Bu patologiyanın yaranma sebebleri deqiq müeyyenleşdirilmemişdir. Sübut olunmuşdur ki, adenomioz hormondanasılı xestelikdir. Xesteliyin inkişafına immunetitin pozulması, birleşdirici toxumanın endometriumu miometriumdan ayıran ve endometriumun uşaqlığın divarına doğru inkişafının qarşısını alan nazik arakesmenin zedelenmesi tekan verir. Arakesme abortlar, diaqnostik qaşımalar, uşaqlıqdaxili spiralın istifadesi, iltihabi prosesler, doğuş (xüsusen fesadlaşmış doğuş), emeliyyatlar ve disfunksional uşaqlıq qanaxmaları (emeliyyatdan sonra ve ya hormonal vasitelerle müalice fonunda) neticesinde zedelene biler.

Аdenomiozun reproduktiv sistemin fealiyyeti ile bağlı diger risk amillerine erken ve ya gecikmiş menarxe, cinsi heyata gec başlamaq, oral kontraseptivlerin qebulu, hormonal terapiya ve orqanizmde estrogenlerin miqdarının artmasına sebeb olan piylenme aiddir. İmmunitetin pozulması ile assosiasiyalı adenomiozun risk faktorlarına ise elverişsiz

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>