antigenin yaranmasına cavab olaraq limfositlerin blasttransformasiyası ve makrofaqların transformasiyası ile geden autoimmun reaksiyaların yaranma riski artır. Neticede herminativ elementlerin çoxsaylı obturasion ve kistoz atreziyaları sayesinde qonadların pauperizasiyası baş verir

Appendikulyar-genital sindromunun tesnifatı
Appendikulyar-genital sindromun son sistemleşdirilmiş tesnifatı hele işlenib hazırlanmamışdır. Ginekologiya sahesinin mütexessisleri bu sindromun formalarının ayrid etmek üçün bir neçe faktorları-etiologiya ve patogenez, o cümleden töredicinin spesifikliyi, davam etme müddeti ve ağırlaşmaların olmasını nezere almağı meslehet görürler. Klinik olaraq daha geniş tesnifat birincili patoloji ocağın yerleşmesi esasında tertib olunur:

Appendikulyar. İlkin iltihabi deyişiklikler soxulcanabenzer çıxıntıda yaranır, sonra proses uşaqlıq artımlarına yayılır. Sindrom keskin appendisit fonunda ve ya evveller bu sebebden emeliyyat olunmuş xestede inkişaf edir.
Genital. İlkin ocaq yumurtalıq ve ya uşaqlıq borularında lokalizasiya olur. keskin ve ya keskinleşmiş ooforit, salpingit, adneksit zamanı da AGS-in formalarına rast gelmek olar. Appendiksin zedelenmesi ikincili olur ve ilkin olaraq iltihaba periappendikulyar periton qoşulur.
İdiopatik (kriptogen). İlkin olaraq pelvioperitonitin inkişaf etmesi ile xarakterize olunan çanaq orqanlarının zedelenme formasıdır. İltihabın esasını genital ve ekstragenital patologiya teşkil edir. Bele hallarda infeksiya limfogen ve ya hematogen yolla yayılır.
Düzgün müalice taktikasının seçiminde töredicinin spesifikliyini nezere almaq lazımdır. AGS zamanı iltihab adeten qeyri-spesifik olur, lakin bu patologiyanın yaranmasında mikoplazma, xlamidiya ve diger cinsi infeksiyaların töredicileri de istisna deyil. Xesteliyin gedişinden asılı olaraq keskin ve xroniki formalar ayırd edilir. Ayrıca olaraq appendikulyar ve genital menşeli ağırlaşma variantlarına da arst gelinir.

Appendikulyar-genital sindromun

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>