normoqonadotrop növü rast gelinen xestelerin 1/3-de qanda yumurtalıq toxumasına qarşı antiteller aşkarlanır. Autoimmun pozğunluq zamanı antispermal antitellerin (ASAT) seviyyesinin artması neticesinde proses daha da derinleşir. Xestelerin 10-15% -de patologiyanın sonrakı dövrlerinde erken klimaks başlaya biler.

Аutoimmun ooforit diaqnostikası
Xestelerde aybaşı sikli davamlı pozulduqda ve sonsuzluğa göre aparılan müalice rezistent olduqda autoimmun ooforitden şübhelenmek lazımdır. Xestenin immun statusunu, yumurtalıqların morfoloji quruluşunu ve sekretor funksiyalarını yoxlamaq üçün laborator ve instrumental müayineler aparılır. Diaqnostik meqsedle aparılan aşağıdakılar üsullar informativliyi ile seçilir:

Antiovarial anticisimlerin seviyyesinin teyini. Yumurtalığın stromasına, follikulyar ve qranulyoz hüceyrelere qarşı anticisimlerin miqdarı bu patologiyada orta hesabla 2,5% artır. Yoxlanan qadınların texminen 11-12%-de yumurtalığın şeffaf qişasına (Zona Pellucida) qarşı anticisimler qeyd olunur.
İmmun statusun qiymetlendirilmesi. Qanda interleykinlerin-1, 4, 6 konsentrasiyası yükselir. Eyni zamanda interleykin-10 ve 12 bir qeder azalır. Şiş nekrozu faktoru (TNF) keskin artır. Hemçinin qeyri-spesifik immunitetin aktivliyini gösteren γ-interferonun seviyyesi yükselir.
Cinsi hormonların seviyyesi. Ovarial sekretor funksiyanın zeiflemesi estrogen ve progesteronun seviyyesinin azalması ile tezahür edir. Xestelerin 2/3-de hipofizin qonadotrop hormonlarının, ilk növbede FSH sintezinin artması müşahide olunur. Lakin qonadotropinlerin seviyyesi pozulmaya da biler.
Çanaq orqanlarının USM. Autoimmun ooforit zamanı sonoqrafik müayinenın neticeleri orqanın morfoloji deyişikliklerini tesdiq edir. Yumurtalıqların ölçüleri adeten kiçilmiş olur. Xesteliyin ilkin merhelelerinde çoxsaylı follikulyar kistalar aşkar oluna biler.
Eger patologiya cinsi infeksiyalarla elaqelidirse antibakterial preparatın seçimi üçün iltihani prosesin töredicisi teyin olunmalıdır. Adeten bu

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>