yığılma qabiliyyeti zeifleyir. Yaşla elaqedar toxumaların elastikliyinin azalması onların cırılma ehtimalını artırır.
İltihabi xestelikler. Endometrit, servisit, kolpit, xorioamnionit zamanı qanaxmalar, ananın doğuş travmatizmi, uşağın doğuş yollarından keçerken infeksiyalaşması riski yükselir.
Keçirilmiş invaziv müdaxileler. Cinsiyyet orqanlarının çapıqlaşmış toxumaları çetin dartılır, doğuş zamanı yaranan yüklenmelere az davamlı olur. Bununla elaqedar ginekoloji emeliyyatlar ve diaqnostik manipulyasiyalardan (abort, qaşınma ve s.) sonra yumşaq toxumaların travmalarına tez-tez rast gelinir.
Keçmiş doğuşlarda baş veren travmalar. Aralığın, uşaqlıq boynu ve cisminin cırılmalarından sonra yaranan çapıqlar zedelenmelere daha çox meruz qalır.
Ekstragenital patologiya. Hipertoniya xesteliyi, şekerli diabet, böyrek çatışmazlığı, yaxından görme (miopiya) ve diger xroniki xestelikler doğuş zamanı dekompense olunur. Onlardan bezileri qanaxma, uzunmüdetli gediş, DDL-sindromu ve diger ağırlaşmaların ehtimalını artırır.
Anomal veziyyet ve geliş. Çep veziyyet, çanaq, alın ve ya ense gelişi zamanı doğuşlar travmalar, dölyanı mayenin vaxtından evvel itirilmesi, göbek ciyesi ve dölün kiçik hisselerinin sallanması ile müşayiet olunur. Dölün köndelen veziyyeti zamanı tebii doğuşun aparılması qeyri-mümkündür.
Uşağın anatomik xüsusiyyetleri. İri ölçüler, hidrosefaliya ve ya dölün anadangelme kobud qüsurları zamanı onun doğuş kanalından keçmesi çetinleşir. Bele hallarda ana ve prenatal travmatizm ehtimalı artır.
Çoxdöllü hamilelik. 1-den artıq dölün daşınması zamanı (xüsusen ilk hamilelikde) doğuşlar adeten qanaxma ve travmaların yüksek yaranma riski ile müşayiet olunan ağırlaşmış gedişle xarakterize olunur.
Döl qişalarının patologiyası. Amnion kisesinin erken partlaması, göbek ciyesinin dolanması ve ya sallanması, dölyanı mayenin az ve ya çox olması, normal ve ya aşağıda yerleşmiş ciftin vaxtından qabaq qopması, sıx birleşmesi qanaxmalara, dölün hipoksiyasına ve diger doğuş

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>