edilir.

Ense gelişinin ön görkeminde aparılan doğuş mamalıq sahesinde en düzgün ve qenaetbexş doğuş sayılır, çünki bu zaman dölün başının ölçüsü ve forması ile ananın çanağı arasında optimal uyğunluq yaranır. Doğuş prosesinde kiçik çanaq gireceyinde dölün başı bükülür, çene döş qefesine yaxınlaşır. Dölün doğuş kanalı boyunca irelilemesi zamanı kiçik emgek aparıcı nöqte hesab olunur. Başın bükülmesi dölün geliş hissesini bir qeder azaldır ve o, kiçik çanağa öz kiçik ölçüsüyle daxil olur. Öne doğru hereketle eyni zamanda başın daxili fırlanması müşahide olunur, neticede ense qasıq bitişmesi (öne), üz ise omaya (arxaya) teref çevrilmiş olur. Başın doğulması zamanı onun açılması izlenilir, daha sonra çiyinlerin daxili ve başın ise xarici fırlanması baş verir, neticede uşağın üzü ananın bud hissesine teref çevrilir. Çiyin qurşağından sonra asanlıqla uşağın beden ve ayaqları doğulur.

Ense gelişinin arxa görkeminde doğuş zamanı ense oma çuxuruna teref (arxaya) çevrilir. Dölün doğuş kanalı boyunca hereketi lengiyir, bu sebebden doğuş fealiyyetinin ikincili zeifliyi ve ya dölün asfiksiya ehtimalı artır. Bele doğuşlar ehtiyatla aparılır; zeif doğuş fealiyyeti hallarında stimulyasiya aparılır, asfiksiya zamanı mamalıq maşaları qoyulur.

Dölün ön baş gelişinde doğuş mexanizmi evvelki formanın esas hisseleri ile eynidir. Bu zaman aparıcı nöqte böyük emgek sayılır. Doğuş taktikası gözleme xarakteri daşıyır; ana ve dölün sağlamlığı üçün tehlüke yarandıqda hamilelik Qeyseriyye emeliyyatı ile sona çatdırılır.


Dölün baş gelişinin alın veziyyetinde tebii doğuşlara nadir hallarda rast gelinir, doğuş zamanı qovma merhelesinin uzanması ve ağırlaşmalar – aralığın derin cırılmaları, uşaqlığın cırılması, uşaqlıq yolu-döl kisesi fistullaları, asfiksiya ve dölün ölümü müşahide olunur, tebii doğuşun proqnozu çox zaman qeyri-qenaetbexş olur. Alın gelişine şübhe olduqda ve ya onun tesdiqlenmesi zamanı baş çanaq gireceyine daxil olmazdan evvel dölün dönderilmesi icra oluna biler.

<< 1 2 [3] 4 >>