Eklampsiya – hestozun en ağır, kritik forması olub, qıcolma sindromu, huşun itirilmesi, posteklampsik komanın inkişafı ile müşahide edilir. Eklampsiyanın tehlükeliliyi hamilelerde ağır fesadların: beyine qansızma, ağciyerlerin ödemi, ciftin vaxtından evvel ayrılması, böyrek ve qaraciyer çatışmazlığı, elece de dölün ölümünün yüksek ehtimalı ile bagılıdır. Eklampsiyanın diaqnostikası klinik şekil ve laborator müayinelerin neticelerine esaslanır. Eklampsiyanın müalicesi sakitliyin temini, qıcolmaların aradan qaldırılması, heyati vacib funksiyaların berpasına yöneldilir. Bele veziyyetlerde hamilelik tecili süretde başa çatdırılmalıdır.

Eklampsiya barede ümumi melumat
Klinik ginekologiya ve mamalıqda eklampsiya ağır gedişli hestozun son merhelesi kimi qiymetlendirilir. «Eklamspiya» yunan dilinden tercümede «ildırımabenzer qığılcım» demekdir, patologiyanın bele adlandırılması qıcolmalar, şüurun pozulması ve komatoz veziyyetin süretli inkişaf ile elaqedardır. Nadir hallarda eklampsiyanın beyine qansızma ile müşayiet olunan qıcolmasız formasına rast gelinir.

Eklampsiya hamileliyin gecikmiş toksikozlarının (hestozların) 1-1,5%-de qeyde alınır. Ekser hallarda eklampsiya toksikozun bir-birini tedricen ve ya süretle evez eden diger formalarından – hamilelik hidropsu, nefropatiya ve preeklampsiyadan sonra inkişaf edir. Eklampsiya adeten hamileliyin II yarısında (68-75%), daha az hallarda – doğuş prosesinde (27-30%), bezen ise doğuşdan sonra 24-48 saat erzinde (1-2%) inkişaf edir.


Eklampsiyanın yaranma sebebleri ve formaları
Eklampsiyanın yaranma sebebleri
Eklampsiyanın inkişafına kritik hipertenziya, damarların vazokonstriksiyası, hemato-ensefalik baryerin keçiriciliyinin yükselmesi, beyin qan cereyanının hecminin azalması, kalium-kalsium balansının pozulması neticesinde baş beyin hüceyrelerinin zedelenmesi sebeb olur.

Eklampsiya bir qayda olaraq müaliceye tabe olmayan inadlı nefropatiya ve ya preeklampsiya fonunda inkişaf edir. Mama-ginekoloqun teyinatlarına,

[1] 2 3 4 >>