tutmasının çetinleşmesi, düşük, uşaqlıqdan kenar hamilelik, ağırlaşmış doğuş ve doğuşdan sonra infeksiyanın yüksek yaranma ehtimalı ile özünü büruze verir. Xroniki endoservisitlerde uşaqlıq boynu xerçenginin inkişaf riski yükselir.

Endoservisitin diaqnostikası
Endoservisitin klinik simptomatikası qeyri-spesifik olduğundan diaqnozun tesdiq edilmesi üçün xüsusi müayineler teyin olunur. Endoserviksin iltihabi zedelenmesine şübhe yarandıqda adeten aşağıda qeyd olunan üsullar meslehet görülür:

Ginekoloji baxış (vaginal güzgülerin kömeyile). Uşaqlıq boynu kanalının xarici deliyi nahiyesinde ödem ve hiperemiya, nöqtevi (petexial) qansızmalar, gur ifrazatlar, daha ağır hallarda ise eroziyalar aşkar edilir.
Genişlendirilmiş kolposkopiya. Uşaqlıq boynu kanalından yayılan genişlenmiş damarlar izlenilir, vizual baxışın neticeleri deqiqleşdirilir.
Servikal yaxmanın mikroskopiyası. Preparatda adeten xeyli miqdarda (50-ye qeder ve daha çox) leykosit müeyyen edilir, elece de endoservisitin töredicileri teyin oluna biler.
Sitoloji müayine. Toxumaların quruluşu ve hüceyre zedelenmesinin seviyyesi, müalicenin effektivliyi qiymetlendirilir.
Uşaqlıq boynunun biopsiyası. Bioptatın histoloji analizi iltihabi prosesin maliqnizasiyasının inkar edilmesine yöneldilir.
Servikal yaxmanın bakterioloji ekilmesi. Bu üsulla konkret mikroorqanizmin aşkar edilmesi ile yanaşı, onun antibiotiklere qarşı hessaslığı da teyin olunur.
Xüsusi laborator diaqnostika (PZR, İFA, IST ve s.). Spesifik infeksion töredicileri müeyyen edir.
Kiçik çanaq orqanlarının USM. Uşaqlıq boynunun deformasiyasını, onun ölçüleri ve qalınlığının artmasını, hipoexogen töremelerin (naboti kistaları) olmasını tesdiqleyir, elece de müşterek onkoprosesi inkar etmeye imkan verir.
Müayine prosesinde endoservisitin uşaqlıq boynunun diger zedelenmeleri – ektopiya, xerçeng, verem, sifilisle differensial diaqnostikası aparılır. Bu zaman pasiyent mama-ginekoloqdan elave dermatoveneroloq, onkoginekoloq, ftizioginekoloq

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>