yönelen fizioloji immunosupressiya ile bağlıdır. Estrogen, progesteron, kortizolun tesirinden virus ve zedelenmiş hüceyrelerin eliminasiyasında birbaşa iştirak eden T-limfositlerinin mütleq ve nisbi miqdarı azalır, sitotoksikliyi zeifleyir. Neticede sitomeqalovirusların replikasiyası süretlenir, onlar orqanizme daha süretle yayılır ve qoruyucu anticisimlerin sayı kifayet qeder olmadıqda plasentar baryeri def edir.

Hamilelerde sitomeqalovirus infeksiyasının patogenezi
Sitomeqalovirus infeksiyası yoluxma yollarının müxtelifliyi ile seciyyelenir. Virus aerogen, temas, fekal-oral, hemotransfuzion, cinsi, vetrikal üsullarla, elece de hamileden döle transplasentar yolla yayılır. Nisbeten aşağı virulentlikle elaqedar yoluxmuş şexsle sıx temasın olması mütleqdir. SMVİ töredicisi demek olar ki, bütün bioloji mühitlerde: tüpürcek, qan, sidik, göz yaşı mayesi, likvor, ana südü, servikal, vaginal, uretral sekret, sperma, düz bağırsaqdan selik, dölyanı mayelerde müeyyen edilir. Sitomeqaloviruslar orqanizme daxil olduqdan sonra hüceyrelerin sethinde adsorbsiya olunur, onlara nüfuz edir, DNT tam şekilde replikasiyaya uğrayır, formalaşmış virionlar qonşu hüceyrelere keçerek, qanla bütün orqanizme yayılır. Tüpürcek vezilerinin, ilk növbede qulaqetrafı, diger ekzokrin vezilerin axacaqlarının epiteli virionlara daha hessasdır.

Limfogen ve hematogen generalizasiyadan sonra adeten qeyri-produktiv infeksiya fazası (gizli daşıyıcılıq) başlanır, bu merhele virus hisseciklerinin yoluxmuş hüceyre daxilinde uzun müddet qalması ve bölünme zamanı onların qız hüceyrelerine ötürülmesi ile xarakterize edilir. Normal immunitetli qadınlarda klinik manifestasiya baş vermir, xestelik derhal daşıyıcılıq xarakteri alır. Sitomeqalovirus hessas hüceyrelerde uzun müddet qeyri-aktiv formada persiste oluna biler. SMV-nin limfosit ve mononuklearlara keçmesi onun viruseleyhine anticimlerden müdafiesini temin edir.

Hamilelerde immunitetin zeifledikde sitomeqalovirus infeksiyasının reaktivasiyası

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>